San kelan wo le ma, Sɛdɛkayala mansayɛ san nani nyɔgɛ, kɔni, wo karɛ lolɛ ma, Esurila den Hananaya min bi nɛbiyɛ la ka bɔ Kibiyon nyamanɛ soe do rɔ, wo kumara n ye Bato-Bɔn la. A kumara n ye saraka-masɔlɛnu anubɛ wole, mɔgɛ bɛɛ yala.
Nɛbinu sa fenfen fɔla foninyɛ kɔma. Saraka-masɔlɛnu bi anu nyɛrɛta fanka le lawɔlila, ado wole, Mari nyɛrɛta mɔgɛnu diyana-koe le wo la. Kɔnɔ kɛ damasi laban si ma wo bolo nfen na?
Mari ko wo ye wola mɔgɛnuna tɛlɛ-wɛnu dandanna iko wo si purupurɛ dandan nya min. Wo ye tola a fɔla ko a ma yogo. Kɔnɔ tonyɛ, a yogo ha ka a dan-natenbi.
Mari ko wonu bi wole, ala mɔgɛnuna tɛlɛ-wɛnu dandanna iko anu si purupurɛ dandan nya min. Anu bi tola a fɔla ko a ma yogo. Kɔnɔ tonyɛ, a yogo ha ka a dan-natenbi.
“Anu bi nna mɔgɛnu bɔla nta kilɛ fɛ bawo anu bi a fɔla ko yisi-kimɛ ye yan, ado yisi-kima sa kan-tinɛ wo rɔ. Ndeta mɔgɛnu bi tarɛ sɔla min ta ma gbɛlɛ. Foninya-nɛbi kɛnu bi nala bɔnku-gbɛ layɛlɛla tarɛ wo ma alako a ni kinya dɔrɔn.
“Tarɛ wo, anubɛ minnu ya bɔnku-gbɛ layɛlɛ a ma wo, n si nta yisi-bɔɛ yira wonu na. Wo kɔma, n si a fɔ Isirɛla mɔgɛnu ye worɔ ko, ‘Tarɛ wo, anubɛ min ya bɔnku-gbɛ layɛlɛ a ma wo, anu bara ta bɛɛ-ta-tinɛ.’