Kɔnɔ nde ye a fɔla wo ye kaka ko min ba diminya a na-kelen-nyɔgɛ ma, mɔgɔ-banu si wo mɔgɛ kiti. Min ba a fɔ a ta-nyɔgɛ ma ko, ‘Fenfen ma ile la,’ mɔgɔ-banu si wo kiti. Min ba a fɔ a ta-nyɔgɛ ma ko, ‘Ile kun-takolɔn,’ wo tigi ye nyahanama-tɛ-kilɛ le ma.
Yisa ya wo yen tumɛ min, a diminyara ka a fɔ ala karan-dannu ye ko, “Wo ni sɔn dennɛnu ni na n bara! Wo kana anu mabeli bawo anu denu denuta ye Allala mansayɛ la.
Yisa ya anu dama mafɛlɛn. A diminyara anu ma kɔnɔ a kinikinita anu ma fanan anuna yisi-gbɛlɛyɛla ko la. A ya a fɔ kei wo ye ko, “I ni i bole rasagan.” A ya a bole rasagan nkɛkuna, a kɛndɛyara kelenna!
A wa telen wɔlila gbɛn, yanni tele-kolo-wulan ma, a ni a sarɛ sɔrɔn bawo a makoe ye sarɛ wo la. Ni a ma a sarɛ sɔrɔn a tumɛ rɔ, a si wɔli-tigi wo yasere-masa Mari ye. Hakɛ le wo la wɔli-tigi bolo.
Karɛ-Kura-Yen-Tolon tele filɛ wo ma, Yonatan ya a lasɔ yisi-bɔɛ bolo. A bɔra, a ma fenfen dɔn wo rɔ bawo a yisi tinyanta Dawudala ko la anubɛ ka a tɛgɛ a fa darɔ-kan ma ale Dawuda wara la.