26 Wo kɔrɛ le ka a fɔ, ‘A DAN,’ Alla ara ila mansaya-telenu dan, a ko a ara a bɔ.
Ni hadama-dan fagara, a niyi si sɛgi a rɔ tun, ba? Kɔnɔ n si ila wati-hakikɛ makɔnɔ ha nta tɔrɔyɛ kɛ ni bɔ n kuma.
Mari ko a ye Midi kɛnu nakɛla Babilɔn kɛnu ma. Anuna sɛnɛ anubɛ anuna wodi-gbɛ miriya fenfen sa anu yoge wonu na
Ale mansɛ wo, ala dan wo, a mamanɛ wo, nyamanɛ bɛɛ si mansɛ wonu sako kɛ ha ale fananna nyamanɛ bu-wati ni ke. Wo wati wa ke, ale fananta mɔgɛnu kunyɛ si don mansa-gbɛrɛkɛnu bolo min sɛnbɛ kolo aletɛ ko.
“Min sɛbɛnɛ, wo le kɛ la, A DAN, A DAN, A SUMAN, A TALA.
Nde, Mari le ya kɛ fɔ, ado n bara mɔgɛnu nalɔn kɛ la kebi fɔlɔ.’ ”