“Mari si kɛlɛ-nyɔgɔnyɛ ban duninya-sibolenu tɛma. Mari si yisi-kimɛ lana anu tɛma ha anu si anuna faannu yɛlɛma sɛnɛ-kɛ-dɛɛnu na. Anu si tanbɛnu yɛlɛma wɔrɔtɛnu na. Woletɔ duninya-mɔgɛnu ti anu tabɛn kɛlɛ-kɛ-koe ma anu nyɔgɔn kan ma. Anu ti anu nyɔgɔn kɛlɛ tun.”
A si ala mɔgɛnu fɛ-bira iko saga-fɛ-biralɛ si ala sagɛnu fɛ-bira nya min. A si saga-dannu kundɛn kan-tina-kelen ka ta anu na a kɔnkɔn tɔ. Wonu nanu si bila anu fɛ fungban!
Ma Tigi Mari ya n karan kuma-bole ma alako n ni mɔgɔ-rafaganɛnu tagbɛlɛya. A si n nakunden sɔgɔma-wo-sɔgɔma. A si n karan ka n tole masɔ a la iko karan-dan.
Yon bi nala kɛ la ka bɔ Idɔm nyamanɛ rɔ? A bɔra Idɔm so-kunyɛ le la min tɔgɛ Bɔsira. A makirinɛ kura-wulen-hakikɛ la. A ye tagamana a sɛbɛ-kuna-wɛ la. A ye a fɔla ko Mari le ale la min bi tonyɛ gbonkanna. A ko wo lakisi-sɛnbɛ ye ale le bolo.
A ya fan bɛɛ dan a kɔɛn le la. Fan bɛɛ ye gbɛ kɛ le ma bawo ale le ya wonu nadan. Mari ko a si sewa mɔgɔ-sufa kɛnu na, minnu ma wasi, ado anu tole ma gbɛlɛ. Anu bi kilanna a la ka a sako kɛ.
Ata mansaya-dan sa. Yisi-kimɛ le ye ata mansayɛ rɔ burubukai! A si mansayɛ kɛ a kebila Mansa Dawuda gbɛ rɔ. Ka a bi wo wati ma ha tumɛ min di Alla ye, ata mansaya-sɛnbɛ le tɔn-birɛ anubɛ telenbagayɛ la. Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ara a wakila wo kɛ-koe ma.
“Minnu tununta, n si wonu nyini. Minnu tara anu kun fɛ, n si wonu kunyɛ lasɛgi a rɔ. Minnu tanbanta, n si wonuna tɛlɛnu makiri. Minnu kirɛ, n si wonu dandan. Kɔnɔ minnu kunba, ado anu tagbɛlɛ wɛ kɛ, n si wonu wara-koe ka-a-la bawo saga-fɛ-birala ko-telenni-kɛlɛ le nde la.
Ma ara hakɛ kɛ Mari la. Fɔ ma ni ma munyu ata diminyɛ kɔrɔ wati-kundu-ni kɔrɔ. Wo wati wa ban, a si ma fɛka ka ma tayili sara ma yogenu na. A si ma labɔ pinpi rɔ ka ma kun nayere.
Yisa ko, “N ti ke ko-wo-ko mala n nyɛrɛ ma. N bi kiti tɛgɛla iko Alla ya a fɔ n ye nya min. Woletɔ nna kiti-tɛgɛ-nya telenta. N sa n tayala ka n nyɛrɛ diyana-koenu kɛ. Min ya n sɔ, n bi wo diyana-koenu denu kɛla.