Ka a tɛgɛ nna wɔli-kɛla i fa Dawuda anubɛ Yerusalɛm soela ko ma n bara min ma n halala-soe la, n ti nyamanɛ kɛ dama to ila dan bolo. Fɔ bɔnsɔn kelen pe, n bi wo le tola ila dan wo ye.”
A ko wole, ata mɔgɛnu, wo ni wo tole masɔ a la ka wo gbɛrɛn a ma. Wo ni wo tole masɔ a la. A si niyi di wo ma. A ko a si habadan-lanyiri kiri wo ye iko a ya Dawuda yili-madiya nya min ata keninteya-dan-natɛgɛbɛlɛ la.
Ata mansaya-dan sa. Yisi-kimɛ le ye ata mansayɛ rɔ burubukai! A si mansayɛ kɛ a kebila Mansa Dawuda gbɛ rɔ. Ka a bi wo wati ma ha tumɛ min di Alla ye, ata mansaya-sɛnbɛ le tɔn-birɛ anubɛ telenbagayɛ la. Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ara a wakila wo kɛ-koe ma.
Ka murutiya Mari ma, wo yogo a yala iko suwagayɛ. Wasinteyɛ yogo a yala iko bɛsi-kɔ-koe. Bawo i wara i ban Marita kumɛ birala woletɔ ale fanan bara a ban ile fananta mansayɛ ma.”
A ya a gbu-makolonya ka dɔn-kɛ anubɛ wɔlɔyiya-kuma-fɔɛ dabira Samuwɛli yakɔrɔ. A gbu-makolɔn sani tora, tele kelen, su kelen. (Woletɔ mɔgɛnu tora a fɔla Mansa Sɔli ma ko, “Sɔli le fanan kofunɛ nɛbinu ma kɛ la?”)