Dawuda ban saya-tolon kɛla, a ya Mari manyinika. A ko, “N ni ta sigi soe do kun na wo rɔ Yuda nyamanɛ rɔ, wa?” Mari ko, “Ɔn!” Dawuda ko, “Soe nyamintan ye wo la?” Mari ko, “Hiburɔn soe.”
Mansa Dawuda ya Mari manyinika tun anu kɛlɛ-koe rɔ. Mari ko, “I kana anu kɛlɛ dabira yan bara la de! Bɔ anu kɔma kilɛ la pɔpɔ kɔlɔma siyamɛnu bi kan min. I ni anu kɛlɛ dabira nyɔ.
Wo le ya a ma, Mansa Ehabu ya ala nɛbi mɔgɔ kɛmɛ nani nyɔgɔn sufa kele ka wonu manyinika, a ko, “N ni ta Ramɔti kɛnu kɛlɛ, ka, n ka ta?” Nɛbi wonu ko, “Ta anu kɛlɛ. Mari si a ma, i ni nɔ-ko sɔrɔn anu ma.”
A ya a fɔ a ye tun ko, “Tonyɛ le wo la. N bara Alla manyinika a ye, ado a fɔlɔn ma wo la n bolo. Kɔnɔ ka a fɔ ko ma ye yanfɛ lakirila i ma, n tigi, hali i ma wo dunu sa mabɛ nna mɔgɛnu kuma. N ma ko-wo-ko lɔn wo rɔ.”