29 Mansɛ ya a fɔ a ye ko, “Hali i ma fenfen fɔ tun, i wara min fɔ kɛ la, wo ara a bɔ. N bara ban a latɛgɛla ko wobɛ Saiba ni i benbala wɔli-kɛ-tinɛnu tatala wo nyɔgɔn na.”
A bɛnta nun, i ni n fala kebilɛ bɛɛsi lato kɔnɔ hali wo, ile ara i don n dunɛ kɔrɔ ka ma de-nyini kan-tina-kelen. N tigi, a ma bɛn, n ni i manyinika ko-nyima-wo-ko-nyima ma tun.”
Mansa Sɔlila bonna-wɔli-kɛlɛ do ye nyɔ, wo tɔgɛ le Saiba. Anu ya a fɔ wo ye ko, “Ta Mansa Dawuda wara.” Saiba wo ke nyɔ, mansɛ ya a manyinika ko, “Saiba le ile la?” Saiba ko, “Ɔn, wo le nde la yɔ, ila keminɛ, kɔni.”
Mansa Dawuda ya a fɔ a ye ko, “Hali i ma kilan. N si ko-nyimɛ kɛ i ye ka a tɛgɛ i fa Yonatanna ko ma. N si i benba Mansa Sɔli halala-dugi bɛɛsi lasɛgi ile ma. N si a ma, ma ni to ma de-nyinina kan-tina-kelen.”
Saiba min bi Mansa Sɔlila bonna-wɔlɛ kɛla nun, Mansa Dawuda ya wo kele. A ya a fɔ a ye ko, “N si i tigi anubɛ ala denbayɛnu halala-fan bɛɛsi lasɛgi a mamanɛ kɛ ma.
Kɔnɔ kiti kɛ bɛɛ tɛgɛnɛ kumɛnu anubɛ tɔgɛnu anubɛ wola tɔn-koe le ma, woletɔ wole nyɛrɛ ni kiti kɛ ban wo gbansan tɛma. N ti ma wo ko-sufanu kiti-tɛgɛlɛ la!”