10 Woletɔ ni wo ara don mɛ rɔ, hali ila kɛlɛ-dan minnu kerinte iko yarɛ, wonu kun ma si kɔ kilan bolo bawo Isirɛla mɔgɛ damasi ya a lɔn ko i fa Dawuda anubɛ ala kɛlɛ-dannu kolo gbɛlɛ.
Yuda, i bɔnsɔn si ma iko yara-bulan min si mansayɛ kɛ soge bɛɛ kuma. A wa ta soge bira, a ni na a la faran la ka a dɔn saa! A wa ban a dɔnna tumɛ min, a si a nyɛrɛ rasagan nyaratata ka a sa. Sogo-wo-sogo ti sisi a la.
Tumado kɔrɛ, a dogonnɛ faran la kan do. Ni wo ma, a ye kan tinɛ do rɔ. Ni Mansa Dawuda wulita ila kɛlɛ-dan donu kɛlɛla tumɛ min, mɔgɔ-wo-mɔgɔ ya wo lamɔɛn, wonu si belenna a fɔla anu nyɔgɔn ye ko mansɛ ara wuli Abasalɔmta kɛlɛ-dannu natola.
Yɛhoyadala den Bɛnaya, Kabisili kɛ, kɔni, kɛlɛ-kɛla-wɛ do le ale fanan na. Ale fanan ya kerinteya ko-siyaman kɛ. Mohabu kɛnuna kɛlɛ-kɛla-nyana mɔgɔ fila ye nyɔ, ale ya wonu faga. Lun kelen kima-wati rɔ, ado dugi manamanɛ, a donta denkɛ la ka yara kelen faga nyɔ.
Kilayɛ le kɛ la Iyipiti kɛnuna ko la. Mari si a mayigi banda-finyɛ rɔ, a ni ta tiriya Iyipiti nyamanɛ rɔ. Bɛsɛ min bɛɛ ye nyɔ, wonu si yɛrɛyɛrɛn a kɔrɔ, ado nyɔ-mɔgɛnu yisi si tɛgɛ gbat!
Ma ye tala nyɔ nfenna? Ko-lakɔrɔsilɛ minnu tara, wonu bara ma rakilan. Anu ko mɔgɛ minnu bi nyɔ, wonu kolo, ado anu yan ma ko. Anu ko tara-layan-bɛnu mininɛ anuna soenu ma sokesoke! Anu ko mɔgɔ-yan-bɛnu bi nyɔ minnu makilannɛ.’
Anuna dɛnkɛninyɛ le ya a ma, ta-belebelenu nadufenta, anu natankara faga-koe ma faan la. Anu sɛnbɛ sa nun kɔnɔ anu mara kɛlɛ-kurugbɛnu na. Anu ya sɛnbɛ sɔrɔn kɛlɛ rɔ hali ka nyamanɛ gbɛrɛkɛnuna kɛlɛ-dannu nɔ.
Ala wɔli-kɛlɛ do ya a fɔ ko, “Kei do ye Bɛtalehɛm soe burɔ. A tɔgɛ le Yɛsi. Ala dan do ye nyɔ, wo kusan sɔrɔn fɔla dɔgɔma-ma-de! A kerinte. Kɛlɛ-kurugbɛ le, ado a kusan kumala fanan. A mafɛlɛn di. Mari fanan bi a fɛ.”
Mansa Sɔli ya a fɔ Dawuda ye ko, “Ni i ya i kerinteya ka Marita kɛlɛ kɛ n ye, n si nna dunmusu-sirɛ di i ma min tɔgɛ Mɛrabu.” (Sɔli ya kɛ ma bawo a ma di a ye ale ni Dawuda faga fɔ Filisitinu.)