Mansɛ ya a fɔ a ye ko, “Yohabu, wo le ya i labila kɛ la, nyɛ?” Musi wo ko, “N bara n keli iko ita mansayɛ anubɛ ila simayɛ ye nya min, ila nyinikali kɛ masangba-kunya sa. Ila kɛlɛ-den-kun-tigi Yohabu, wo le ya n nabila kɛ nya na, yɔ!
N ya anu nata Kasifaya so-tigi warɛ min tɔgɛ Idɔ. N ya anubɛ a ta-nyɔgɛ Bato-Bonna-wɔlilɛnu manyinika ko anu ni Lifayi donu nana min si Bato-Bon-wɔlɛ kɛ.
N ba kumɛ min fɔ ile ye, i si wo fɔ ale Aruna ye. A si ma ile dɛ la kuma tinɛ. N si wo mɔgɔ filɛ dɛnbɛ kuma tinɛ. A bɛnta, wo ni minnu ma, n si wo karan wonu na.
Ale le ya san-kole rafulen ka dugu-kole kurukɛ. Ale le ya a fɔ Yerusalɛm kɛnu ye ko ata mɔgɛ le anu na. A ko a ara ala karan don anu bolo ka anu kumafunfan a kɔɛn la.
Mari ko anubɛ ata mɔgɛnu bi nala sarama-kan min kirila anu nyɔgɔn tɛma, wo le kɛ la. A ko ata kumɛ anubɛ ata Sɛnbɛ ti bɔ anu fɛ. A ko a si to anu denu, anubɛ anuna dannu, anubɛ anu kebilɛnu fɛ burubukai!
A ya a fɔ ko a si nɛbinu nabɔ wole Isirɛla mɔgɛnu tɛma ka anu nana wo ma minnu manɛ iko nde, Musa. Mari ko nɛbi wonu bi kumɛ minnu fɔla wo ye, ale le ye wonu fɔla wonu ye.