Lɔti ya a fɔ anu ye ko, “N tiginu, n bi wo madiyala. Wo yandi, wo ni yiya n barɛ bi. Wo si wo kian maku ka ki nyɔ. Wo wa wo lasɔ sɔgɔma, ni wo ye tala kan min, wo si ta nyɔ.” Anu ko, “Ade, ma si ki luyi tɛma barɛ rɔ.”
Wɔli-kɛlɛnu ya dɔn-fan min tafara anu tɛma Yusufula tebulu kuma ka a don anu bolo, anu ya Bɛnyamɛtɛ lakoloya kinyama loli ka tenbi a kɔrɔ wonutɛ la iko Yusufu ya a fɔ ala wɔli-kɛlɛ wonu ye nya min. Anu ya fen-dɔn-kɛ ka anu min kolikoli, ha anu fara pen!
A ye kuma-teleka-telekɛ min nabɔla a da rɔ, wo di iko fɛnɛ kɔnɔ fenfen sa a sɔn-kole rɔ fɔ gboyanayɛ. Fɔlɔ nun, kumɛ min bi bɔla a da rɔ, wonu manɛ n fɛrɛ ma iko tuli kɔnɔ a ye kumɛ min nabɔla a da rɔ kaka, wo mani de n fɛrɛ ma iko anu ba mɔgɔ tɛgɛ faan la.
A sɔgɛ ye minnu na ka anu miriya dogon Mari ma, wonu si halaki. Anu bi pinpirɔ-koe minnu nadanna, anu miri ko mɔgɔ ya sa anu na. Anu ya a lɔn ko mɔgɔ ma a lɔn anu bi min kun na.
Wo kɔma, Yisa ya a yɛ lamunun musi wo la ka a fɔ Saimon ye ko, “I ma musi kɛ yen? N bara na ila bɔn la, i ma n kin-maku-yi di n ma kɔnɔ ale ara n kian maku a ya-yi la ka a mafiran a kun-sigi la.