A si a yɛ bɛn Ɛliyasa ma. Wo si ke ka nde diyana-koe lɔn fen fila fɛ min bi saraka-masɔla-wɛla kɔgɔ-dala-kurɛ ma. Yasowa anubɛ Isirɛla mɔgɛnu si min ma, kɛnu si a ma, Ɛliyasa ni wo rakaran anu ye.”
Mansa Sɔli ya a fɔ a ye ko, “Nfen ya a to, wobɛ Dawuda ye yanfɛ lakirila n ma? I ya a de-nyini, i ya faan don a bolo, i ya Alla manyinika a ye ka a tɛgɛ nfen ma? Ale Dawuda fanan bara wuli n kan ma. A ye a kɔnkɔnna n faga-koe ma.”
A ya a fɔ a ye tun ko, “Tonyɛ le wo la. N bara Alla manyinika a ye, ado a fɔlɔn ma wo la n bolo. Kɔnɔ ka a fɔ ko ma ye yanfɛ lakirila i ma, n tigi, hali i ma wo dunu sa mabɛ nna mɔgɛnu kuma. N ma ko-wo-ko lɔn wo rɔ.”
Dawuda ya Mari manyinika, a ko, “N ni mɔgɛ kɛnu sagaran, ba? N si anu nasɔrɔn?” Mari ya a fɔ a ye ko, “Ta, i si ke anu tɔ. Anu bara ila mɔgɛ minnu bɛɛsi bira, wo si wonu kunka.”