2 Dawuda ya a fɔ a ye ko, “Mansɛ le ya n sɔ. A ya n sɔ min tɔ, a ko mɔgɔ-wo-mɔgɔ kana ko lɔn a rɔ. N bara a fɔ nna keminɛnu ye, n ko ma ni ma nyɔgɔn bɛn kan tinɛ do rɔ.
Kɔnɔ a fa ya a fɔ a ye ko, “Nna den, i wara soge kɛ faga kama kaka?” Ala dan wo ko, “Ita Mari Alla, wo le ya hɛrɛ di n ma.” Isiyaka ya a fɔ Yakoba ye ko,
Nɛbi-kɛmɔgɛ wo ya a fɔ a ye ko, “Nɛbi le nde fanan na iko ile. Marita melika ya kɛ le fɔ n ye ko fɔ n ni na i bi kilɛ la. Ma ni ta fen-dɔn-kɛ ma nyɔgɔn fɛ ka ma min.” Kɔnɔ Nɛbi-kɛmɔgɛ wo ya foninyɛ le fɔ wo la.
Pita anubɛ ma na-kelen-nyɔgɔ dɛnkɛninya-mɔgɛ sibolo-gbɛrɛnu denu duruta fen-dɔn kɛla miran kelen tɔ nun. Kɔnɔ Yemesi ya mɔgɛ donu nana tumɛ min, a ya a bɔ wonu fɛ. A ma sɔn ka fen-dɔn anu fɛ tun bawo a kilanta Yahudiyanu na minnu ko fɔ sibolo-gbɛrɛnu ni kemininya iko anu denu.
Mansa Sɔli ya a yen min kɛ ko a ma Dawuda lasɔrɔn, a ya ala dunmusi manyinika ko, “Nfenna i wara n yanfa ha n yoge ara a buri n kɔrɔ?” Ala dunmusi ya a fɔ a ye ko, “Nna kei ko ni n ma a dɛnbɛ wo nya, a si n faga.”
Dawuda ya a fɔ ale Abiyatari ye ko, “N ya Dowɛgi taran Saraka-Masɔla Ahimɛlɛki warɛ tumɛ min, n ya a lɔn nun ko a si wo rakaran Mansa Sɔli ye. I fa anubɛ a na-kelen-nyɔgɛnu fagɛ, n gbɛ le wo la.”