Kɔnɔ Mari ye min fɔla wo ye, wo ni wo tole masɔ wo la. A ko a ye nala bɔn min sɔla ata kɔnkɔ-sɛnimɛ kuma, a si bɔn wo kurukɛ fanka rɔ. A ko a ye kuru fɔlɔtɛ min sigila, a kuru-toe bɛɛ ye sigila sɛbɛna-kuru-tɔnɔnamɛ wo le kuma, ado min bɛɛ lanɛ kuru fɔlɔtɛ kɛ la, a ko wonu yigi ti tɛgɛ muk!
Allata hinɛ fɛ, n bara nna wɔlɛ kɛ iko bon-sɔla-hɛnkilimɛ. N ya bɔn wo kurukɛ, wo kɔma, mɔgɔ-gbɛrɛ ya a dagɛ lawuli. Kɔnɔ mɔgɔ kelen-kelennamɛ-bɛɛ ni a ma a fɛrɛma bɔn wo sɔ-tinɛ,
Kɔnɔ Alla ara chɔchi min ma dɛnkɛninya-kurukɛ-sɛnbɛ la, wo la ti maga mumɛ! Kumɛ kɛnu denu sɛbɛnɛ chɔchi ma ko, “Mari ya a nyɛrɛtɛ lɔn.” Wo kɔma, a sɛbɛnɛ ko, “Min bi a fɔla ko Maritɛ le ale la, wo ni fara ko-yogoma-kɛ la.”