7 “Woletɔ a fɔ nna wɔli-kɛlɛ Dawuda ye ko nde, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi kan le kɛ la. N ko n ya ale bi sagɛnu denu fɛ ka a ma mansɛ la Isirɛla nyamanɛ mumɛ bɛɛ kun na.
Mansa Dawuda ya a fɔ a ye ko, “N bi n dɔn-tinɛ le nun ka Mari gbiliya, ado ale Mari le ya nde yabɔ ka n ma Isirɛla mɔgɛnuna mansɛ la. A ya n sigi i fa anubɛ a kegeyɛnu gbɛ rɔ. Fɔ n ba to n dɔnna Mari ye ka a gbiliya,
“Woletɔ a fɔ Dawuda ye ko nde, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi kan le kɛ la. N ko n ya ale bi sagɛnu denu fɛ ka a ma mansɛ la nta mɔgɛnu kun na Isirɛla nyamanɛ, kɔni.
N bara tagama min bɛɛsi kɛ anu fɛ, n bara min bɛɛsi ma kun-tigi la ha bi, n ma a fɔ wɛ wo do-wo-do ye ko a ni bato-bon-hakikɛ sɔ n ye kɔlɔma-kinyanɛ la.
A tara kan-bo-kan, n bi a fɛ, ado a tara kan tinɛ min bɛɛsi rɔ, n ya a yogenu nɔ a yarɔ. N si a ma, ala mansaya-mankan ma ni yɛlɛ duninya rɔ iko tɔgɔlama-wɛ minnu bi duninya rɔ.
‘Ile Bɛtalehɛm soe, so dɔgɔmanɛ ma i la tun Yuda nyamanɛ rɔ bawo kun-tigi do si bɔ ile rɔ min si kun-tigiyɛ kɛ Isirɛla mɔgɛnu kun na, Marita mɔgɛnu, kɔni.’ ”
Saimon ta-nyɔgɛnu, Sɛbɛdila dannu fanan kawara, Yemesi anubɛ Yɔni, kɔni. Yisa ya a fɔ Saimon ye ko, “I kana kilan. Ka a dabira bi ma, i si mɔgɛnu bira, yɛgɛ ma tun.”