Nde, Aiseya ya a fɔ ko, “Gbalo ye n ma bawo n dɛ ma kin, ado n bi mɔgɛ minnu tɛma, wonu fanan dɛ ma kin. Ado nfan, n bara Mansa Alla yen n nyɛrɛ yɛ la, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi, kɔni. Ka a tɛgɛ kɛ dama ma, yigi-wo-yigi sa n bolo tun.”
“Wo kɔma, wɔli-kɛlɛ min ya sɛnɛ-bɔrɔ kelan sɔrɔn, wo nara. A ko, ‘N fa, n ya a lɔn ko i wara-koe gbɛlɛ. I ye min tɛgɛla, mɔgɔ-gbɛrɛ ya wo fui. I ma sugi ki kan min, i ye a gbɔɛ kerila nyɔ.
A kei-toe minnu tora Bɛti-Simɛsi soe burɔ, wonu ya a fɔ ko, “Yon si ke a sɔla Mari Alla-sɛnimɛ kɛ yakɔrɔ? Ma si tɔn-kenkirɛ kɛ lata mintɔ alako a ni bɔ ma dafɛ?”