30 Симон и щыкъу анэр плъыржьэру пӀэм хэлът. Ар зэрысымаджэр Хьисэ асыхьэтым къыжраӀащ.
Хьисэ Петр и унэм щыщӀыхьэм, абы и щыкъу анэр пӀэм плъыржьэру хэлъу ирихьэлӀащ.
Синэгуэгум къызэрыщӀэкӀыжу, Екъубрэ Иуанрэ я гъусэу, ахэр Симонрэ Индрисрэ я унэм кӀуащ.
Хьисэ абы деж кӀуэщ, и Ӏэр иубыдри къигъэтӀысащ. Плъыржьэрыр щхьэщыкӀщ, къызэфӀэувэжри, абы хьэщӀагъэ къарихащ.
быдэу къелъэӀуащ ар: – Сипхъу цӀыкӀур малӀэри телъщ. Къэхъужын икӀи псэууэ къелын щхьэкӀэ, накӀуи, уи Ӏэхэр телъхьэ!
Арати, зэшыпхъуитӀым Хьисэ лӀыкӀуэ хуагъакӀуэри жраӀащ: – Зиусхьэн! Уэ фӀыуэ плъагъур сымаджэщ.
Кифэ, адрей апостолхэм, Зиусхьэным и къуэшхэм хуэдэу дэри фӀэщхъуныгъэ зиӀэ фыз гъусэ зыхуэтщӀыну дыхуиткъэ?