6 Господь Саваоф тадзи висьталӧ: коляс войтырлы талун сьӧкыд эскыны, мый тадзи вермас лоны, но Меным абу сьӧкыд тайӧс вӧчны, – висьталӧ Господь Саваоф.
Но эм-ӧ мыйкӧ Господьлы вермытӧмыс? Индӧм кадӧ во мысти Ме бара вола тэ ордӧ. Сэки Сарраыдлӧн лоас пи».
Тышкайӧзӧн веськӧдлысь, коді видзис ӧксыӧс, шуис Енлӧн мортлы: «Весиг кӧ Господь енэжвыв ӧшиньяссӧ восьтас, тадзи оз вермы лоны». Елисей шуис сылы: «Тэ аслад синмӧн тайӧс аддзылан, но сёйнысӧ он кут».
Юралысьяс пукалӧны да сёрнитчӧны меным паныд, но ме, Тэнад кесйӧгыд, видза Тэнсьыд тшӧктӧмъястӧ.
– Господьӧй Ыджыдӧй! Аслад ыджыд вынӧн да нюжӧдӧм киӧн Тэ вӧчин енэжсӧ и мусӧ, Тэныд нинӧм абу вермытӧмыс!
«Ме – Господь, став ловъя олысьыслӧн Ен. Эм-ӧ мыйкӧ Меным вермытӧмыс?
На вылӧ видзӧдлӧмӧн Исус шуис: «Мортлы тайӧ вермытӧмтор, но Енмыслы ставыс вермана».
Но меным эскытӧмыдла тэ воштан кыв-вортӧ, менам кывъяслӧн ас кадӧ интӧдз он вермы сёрнитнытӧ».
Енлы нинӧм вермытӧмыс абу».
Исус шуис: «Мортлы вермытӧмыс – вермана Енлы».