12 Ме, Господь, ёнмӧда найӧс Аслам вынӧн, и найӧ пондасны овны Менӧ пыдди пуктӧмӧн, – висьталӧ Господь.
Та вылӧ сійӧ шуис меным: ”Господь [Ен], кодлӧн кӧсйӧм серти ме ола, мӧдӧдас Ассьыс анделсӧ да бурсиас тэнсьыд туйтӧ, и тэ ваян пиӧйлы гӧтырсӧ менам рӧдвуж пӧвстысь, бать керкаысь.
Енок кывзысис Енлысь став олӧм чӧжыс. Сэсся сійӧ эз ло, ӧд Енмыс босьтіс сійӧс Ас дінас.
Яковсянь чужысьяс, локтӧй, кутам овны Господьлӧн югыдас!
Эн пов, Ме тэкӧд, эн майшась, Ме – тэнад Енмыд. Ме ёнмӧда тэнӧ, отсала тэныд да кутышта тэнӧ Аслам веськыд киӧн.
«Выныс да веськыдлуныс сӧмын Господьлӧн», – шуасны Ме йылысь. Господьӧс мустӧмтысьяс яналӧмӧн локтасны Сы дінӧ.
Вавилонса ӧксылысь кисӧ ёнмӧда да сета сылы киас Ассьым шыпуртӧс, а фараонлысь кисӧ чега. Ёна дойдалӧмаӧн сійӧ пондас ымзыны-бӧрдны вавилонса ӧксы водзын.
Быд войтыр юрбитӧ аслас енлы, а ми юрбитам Господьлы, асланым Енлы, нэмъяс чӧж.
Ме вынаӧн вӧча Иуда чужанкотырӧс, мезда Ӧсиплысь рӧдсӧ, Ме бурсьӧлӧмтча на дінӧ да бӧр вайӧда найӧс. Найӧ бара Менам лоӧны, быттьӧ Ме некор эг и эновтлы найӧс. Ме ӧд Господь, налӧн Ен, Ме кыла налысь кевмӧмсӧ.
Иуда войтырлӧн юралысьяс мӧвпыштасны: ”Ерусалимын олысьяскӧд Господь Саваоф, налӧн Енмыс. Та вӧсна найӧ вынаӧсь да вермӧны отсавны миянлы”.
Нӧшта вокъясӧй, ёнмӧдӧй асьнытӧ Господькӧд ӧтувъя олӧмас Сылӧн вермана выннас.
Ставсӧ верма менӧ ёнмӧдысь Исус Кристоскӧд!
Ті кӧ сибӧдінныд Господь Исус Кристосӧс, сідзкӧ, олӧй Сы пытшкын.
Кывйӧн-ӧ, уджӧн-ӧ мыйкӧ вӧчанныд, ставсӧ вӧчӧй Господь Исус Кристос нимӧн да аттьӧалӧй Сы пыр Ен Батьӧс.
Ми туйдӧдім-ышӧдім тіянӧс да корим овны Ен ногӧн, коді корис тіянӧс Аслас Юраланінӧ да дзирдлунӧ.
Вокъяс, тіянлы висьтавлім нин, медым олінныд Ен водзын шогмана ногӧн. Дерт, ті дзик тадзи и оланныд. Но Исус Кристос нимӧн ышӧдам да корам тіянӧс: олӧй нӧшта на бурджыка.
Ёнмӧдчы, муса пиӧй, Исус Кристослӧн буралӧмнас.