17 «Гусялӧм ваыд юмов, дзебӧм няньыд чӧскыд».
Ань аддзис, мый вотӧсыс чӧскыд, пуыс синтӧ гажӧдӧ да кыскӧ ас дорас, ӧд сетӧ тӧдӧмлун. Ань нетшыштіс вотӧссӧ да сёйис, сэсся сетіс верӧсыслы, и сійӧ тшӧтш сёйис.
Ылӧдлӧмӧн судзӧдӧм няньыд чӧскыд, но вомад сійӧ дзимбырӧ пӧрӧ.
А киысь киӧ ветлысь аньлӧн туйыс татшӧм: сёяс, вомдорсӧ чышкыштас, сэсся шуас, ме пӧ лёксӧ нинӧм эг вӧч.
Тэнад дзулькйысь ваыд мед оз киськась ывлаӧ, мед оз визувт изэрд вылӧ.
Мед бурсиӧма лоас тэнад ва петаніныд, нимкодясь аслад том кадся гӧтырӧн,
Тадзи Индӧдыс пыр мыжыс кыпӧдіс ме пытшкын быдпӧлӧс ыштӧмсӧ. Мыжыс ӧд Индӧдтӧгыс кулӧма.
Налӧн гуся уджъяс йылысь ӧд яндзим весиг висьтавнысӧ.
