10 Сылы воча петіс аньыс, кырсалан паськӧма, наян сьӧлӧма,
Господь Енмӧн вӧчӧм став пемӧсысь змей вӧлі медся мудер. Змей юаліс аньлысь: «Збыльысь-ӧ Ен шуис, энӧ пӧ сёйӧй сад йӧрын быдмысь некутшӧм пуысь?»
Ехуӧс аддзигӧн Иорам юаліс: «Бур могӧн-ӧ тэ локтан, Еху?» Мӧдыс вочавидзис: «Кутшӧм бур вермас лоны тані, кор тэнад Езавель мамыд быдлаын паськӧдӧ зывӧк идолъяслы юрбитӧм да тшыкӧдчӧм?»
Еху локтіс Изреельӧ. Кор Езавель тӧдмаліс став лоӧмтор йывсьыс, мавтіс синсӧ, баситіс-лӧсьӧдіс юрсисӧ да сувтіс видзӧдны ӧшинь дорас.
Гусясьысь моз пукалӧ кыйӧдчанінын, унаӧс кыскӧ гозъякост олӧм пежалӧмӧ.
– Босьт ассьыд гуслитӧ, ветлӧдлы карса туйясӧд, эновтӧм кырсалысь ань! Ворс мичаа, сьыв уна сьыланкыв, гашкӧ, тэнӧ и казьтыштасны!
А тэ, пазӧдӧм кар, мый вӧчан? Тэ пасьталан пемыдгӧрд паськӧм, мичмӧдан асьтӧ зарни мичмӧдчанторъясӧн, мавтан синдорыштӧ. Но весьшӧрӧ тэ мичмӧдан асьтӧ, ӧд тэнад мусукъясыд мустӧмтӧны тэнӧ, найӧ кӧсйӧны босьтны тэнсьыд олӧмтӧ.
Кӧсъя, медым аньяс пасьтасисны лючки-бура, мичмӧдісны асьнысӧ рамлунӧн да вежавидзӧмӧн, а эз юрсинысӧ баситӧмӧн, зарни-жемчуг ӧшлӧмӧн да дона паськӧмӧн.