17 Эн вежав мыж вӧчысьяслы, но став олӧм чӧжыд пов Господьысь.
Тайӧс аддзигӧн Ентӧг олысь скӧралӧ, пиньсӧ йирӧ и лёкысла потӧ. Лёк вӧчысьяслӧн кӧсйӧмыс торксьӧ. Ошкӧм.
Ыджыд озырлун да майшасьӧм дорысь бурджык этшаникыс да Господьысь полӧм.
Лёк йӧзлы эн вежав, накӧд эн ӧтувтчы.
Лёк морт вылӧ эн лӧгав, мыж вӧчысьлы эн вежав.
Пиӧй, Господьысь да ӧксыысь пов, паныд кыпӧдчысьяскӧд эн волысь,
Енмысь полысь – майбыр, сьӧлӧмсӧ чорзьӧдысь лёкас веськалӧ.
Эн вежав лёк вӧчысьлы, сылысь туйсӧ эн бӧрйы.
Уна вӧтыд да уна сёрниыд – весьшӧрӧ. Но тэ пов Енмысь!
Аддзан кӧ, мый кӧнкӧ дзескӧдӧны гӧльӧс, торкӧны веськыда мыждӧм, оз вӧчны веськыда, эн шензьы та вылӧ. Ӧд юралысь бӧрся видзӧдӧ ыджыдджык юралысь, а на бӧрся – нӧшта на ыджыдджык.
Став Иудея, Галилея да Самария пасьтала вичкояс олісны лӧня. Найӧ олісны Господьысь полӧмӧн да лунысь-лун ёнмисны. Вежа Лов ышӧдӧм улын вичкоясын эскысьяслӧн лыдыс содіс.
Мусаяс, со мыйта кӧсйысьӧм Енмыс сетӧма миянлы! Сідзкӧ, весалам ассьыным вир-яйнымӧс да ловнымӧс став пежсьыс. Кутам овны Енсьыс полӧмӧн, Сылӧн вежалуныс мед тырвыйӧ лоӧ миян пытшкын!
Ті кӧ шуанныд Батьӧн Сійӧс, коді чужӧм вылӧ видзӧдтӧг мыждӧ быдӧнӧс уджъясыс серти, сідзкӧ, олӧй тайӧ му вылас Енсьыс полӧмӧн.