11 Пыдӧстӧминсӧ да кулӧмаяслысь оланінсӧ Господь аддзӧ, дерт нин, Сійӧ аддзӧ мортлысь сьӧлӧмсӧ.
сэки Тэ кыв найӧс енэжсяньыд, Аслад оланінсянь, да прӧстит найӧс. Тэ ӧд тӧдан быдӧнлысь сьӧлӧмсӧ, сӧмын ӧтнадӧн Тэ тӧдан мортлысь сьӧлӧмсӧ. Мынтысь быдӧнлы сылӧн уджъясыс серти,
Кулӧмаяслӧн оланіныс Ен водзын восьса, пыдӧстӧминлӧн абу вевттьӧдыс.
Господьӧй Ыджыдӧй, Тэ – менам вына Мездысьӧй, Тэ вевттян менсьым юрӧс тыш дырйи.
Господь мыждӧ войтыръясӧс. Мыжды менӧ, Господьӧй, менам веськыдлун да мыжтӧмлун серти.
Веськыд туйысь кежысь чорыда мыжмас, ӧлӧдӧмсӧ мустӧмтысь кулас.
Эзысьтӧ да зарнитӧ биын сывдӧны, а сьӧлӧмтӧ Господь тӧдмалӧ.
Пыдӧстӧминыс да кулӧмаяслӧн оланіныс – пӧтлытӧмӧсь, тадзи морт синмыд тшӧтш пӧтлытӧм. [Господьлы зывӧк ыкшаасьысь морт, ковтӧг ассьыс вомсӧ восьталысь – вежӧртӧм.]
Ме, Господь, видзӧда мортлӧн сьӧлӧмӧ, туяла мортлысь пытшкӧссӧ, Ме мынтыся быдӧнлы сылӧн туйясыс серти, сылӧн уджъяслӧн вотӧсыс серти.
Сэсся коймӧдысь юаліс: «Симон, Ионалӧн пи, муса-ӧ Ме тэныд?» Петыр шогӧ усис, мый Исус коймӧдысь юаліс, муса-ӧ Сійӧ, да вочавидзис: «Господьӧй, Тэ ставсӧ тӧдан. Тэ тӧдан, мый Тэ меным муса». Исус шуис сылы: «Йирсьӧд Менсьым ыжъясӧс.
Кевмысиганыс шуисны: «Господьӧй, Тэ быдӧнлысь тӧдан сьӧлӧмсӧ. Инды тайӧ кыксьыс Ассьыд бӧрйӧматӧ,
Енсьыс некод оз дзебсьы, Сылы ставыс восьса, ставыс тыдалана. Сылы ставсьыс сетам вочакыв.
Ме ловъя. Ме вӧлі кулӧма, но ӧні ловъя нэмъяс чӧж. Аминь. Менам киын адысь да кулӧмысь восьтаныс.
Езавельлӧн челядьлы Ме мӧдӧда кулӧм. Сэки быд вичко кутас тӧдны, мый Ме эм сьӧлӧм пытшкӧс да мӧвпъяс Тӧдысь, Ме мынтыся тіянлы уджъясныд серти.
Налӧн ӧксынас вӧлі пыдӧстӧминысь андел. Сылӧн нимыс еврей ногӧн лоӧ Авадон, а грек ногӧн – Аполион.
Но Господь шуис Самуиллы: «Эн видзӧд сылӧн мичлун вылӧ да сылӧн кузь туша вылӧ. Ме сійӧс эг бӧрйы. Ме ог видзӧд морт моз. Ӧд морт видзӧдӧ чужӧм вылӧ, а Господь видзӧдӧ сьӧлӧмӧ».