3 Сэки му вылын олысьяс тӧдмаласны Тэнсьыд туйтӧ, войтыръяс пӧвстын тӧдмаласны Тэнсьыд мездӧмтӧ.
– Ен киын юралӧмыс да повзьӧдлӧмыс, медвыліас Сійӧ лӧсьӧдӧма лӧньлун.
Господь ыджыд! Ёна ошкӧй миянлысь Еннымӧс Сылӧн карын, Сылӧн вежа керӧс вылын!
Локтӧй да видзӧдлӧй Енлӧн уджъяс вылӧ, наысь йӧзӧс полӧм босьтас.
Ме коньӧр морт, ме ёна сьӧкыдала, отсав меным, Енмӧй, дорйы менӧ.
Но ме кута казьтывлыны Господьлӧн уджъяс йылысь, Сылӧн важся шензьӧданаторъяс йылысь.
Мирьям сьыліс: «Сьылӧй Господьлы, ӧд Сійӧ ыджыд! Вӧвъясӧс да верзьӧмаясӧс Сійӧ саридзын пӧдтіс».
Йӧзыс пышъясны изкыртаясӧ, дзебсясны му горсъясӧ, ӧд найӧс полӧм топӧдас Господьлӧн вынысь, Сылӧн дзирдлунысь найӧс полӧм босьтас. Господь кыпӧдчас, и йӧзсӧ полӧм босьтас!
Та вӧсна вына войтыр нимӧдӧ Тэнӧ, скӧр войтырлӧн каръясын полӧны Тэысь.
Лэптӧй синнытӧ вывлань да видзӧдлӧй: коді ставсӧ тайӧс вӧчис? Сійӧ, коді вӧчис енэжвывса югзьӧданторъяс, тӧдӧ налысь лыдсӧ, ставнысӧ шуӧ нимнас. Найӧ ставныс ӧтитӧг мыччысьӧны – татшӧм ыджыд Сылӧн выныс да вынйӧрыс!
Тэ вӧчлін повзьӧдана уджъяс, та йылысь ми весиг мӧвпыштнысӧ эгӧ кужлӧй. Тэ лэччин, и керӧсъяс дзӧрисны-тіралісны Тэ водзын.
Сӧмын Господь эм збыль Енмыс, Сійӧ – ловъя Ен, помтӧг олысь Ӧксы. Сылӧн скӧралӧмысь муыс сыркакылӧ, Сылӧн ярлун водзын войтыръяс вынтӧмӧсь.