14 Ошкӧм Господьлы, Израильлӧн Енлы, нэмъяссянь нэмъясӧдз! Аминь, аминь!
Сылӧн вомысь петӧны ылӧг да наян кывъяс, сійӧ оз кӧсйы вежӧрсявны да вӧчны бурсӧ.
Господьӧй, Тэ вылӧ лача кута, ме некор ог янав.
Сійӧ лоӧ бур сьӧлӧма гӧльяс да коньӧръяс дінӧ, сійӧ видзас налысь олӧмсӧ.
Кута кыпыда гажӧдчыны да нимкодясьны Тэӧн, понда сьылӧмӧн ошкыны Тэнсьыд нимтӧ, Медвылыссаӧй.
Тэнӧ мустӧмтысьяс яналасны, налы лоӧ юръяндзим. Тэныд паныд сувтысьяс лоӧны нинӧмӧн, найӧс лоӧ бырӧдӧма.
«Выныс да веськыдлуныс сӧмын Господьлӧн», – шуасны Ме йылысь. Господьӧс мустӧмтысьяс яналӧмӧн локтасны Сы дінӧ.
Кор Исус шуис, тайӧ пӧ Ме, шыпуртаяс бӧрыньтчисны да усисны муас.