1 Давидлӧн псалом. Господьӧй, ме шыася Тэ дінӧ, Тэ менам Дорйысьӧй. Кор шыася Тэ дінӧ, эн чӧв ов. Тэ кӧ кутан чӧв овны, ме кула.
Сылӧн биыс ӧзъяліс ме весьтын, Сылӧн югӧр улын ме муні пемыдыс пыр.
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Ворсӧны кӧкъямыс струнаа ворсанторйӧн. Давидлӧн псалом.
Тэ раммӧдан вылӧ кыпӧдчысьясӧс, ёрӧмаясӧс, кодъяс кежӧны Тэнад тшӧктӧмъясысь.
Ме кӧ тӧд вылын кута Тэнсьыд тшӧктӧмъястӧ, меным оз ло яндзим.
Кыпӧдчы, Господьӧй! Мезды менӧ, Енмӧй! Тэ жуглан мустӧмтысьяслысь тшӧка лысӧ, кисьтан лёк вӧчысьяслысь пиньнысӧ.
Енмӧй, ми асланым пельясӧн кывлім, батьясным миянлы висьталісны, мый Тэ вӧчлін важӧн, вӧчлін налӧн олан кадӧ.
Енмӧй, Тэ менам Енмӧй. Водз асывсяньыс ме корся Тэнӧ, менам лолӧй гажтӧмтчӧ Тэысь, менам вир-яйӧй виччысьӧ Тэнӧ, нярмӧ куш да ватӧм овтӧминын.
Менам сьӧлӧмӧй бурмӧ чӧскыд да пӧтӧса сёянысь моз, менам вомӧй долыда ошкӧ Тэнӧ.
Буралӧмыс да збыльыс паныдасясны, веськыдлуныс да лӧньлуныс окыштчасны.
Господь – менам выныс да сьыланкывйыс, Сійӧ мездіс менӧ. Сійӧ – менам Ен, ме нимӧда Сійӧс, Сійӧ – батьӧйлӧн Ен, медвылӧ кыпӧда Сійӧс.
Енмыс – менӧ Мездысьыс. Сы вылӧ ме лача кута да ог пов. Господь – менам вынӧй, Сійӧ – менам сьыланкывйӧй. Господь мездіс менӧ».
Яковсянь чужысьяс, локтӧй, кутам овны Господьлӧн югыдас!
«Выныс да веськыдлуныс сӧмын Господьлӧн», – шуасны Ме йылысь. Господьӧс мустӧмтысьяс яналӧмӧн локтасны Сы дінӧ.
Ме долыда нимкодяся Господь йылысь, менам лолӧй нимкодясьӧ менам Ен йылысь, ӧд Сійӧ пасьтӧдіс менӧ мездмӧмыслӧн паськӧмӧн, вевттис менӧ веськыдлуныслӧн кышанӧн, верӧспулы моз пуктіс менам юр вылӧ мича юрвевттьӧд, гӧтырпуӧс моз мичмӧдіс менӧ мичмӧданторъясӧн.
Но мекӧд Господь, Сійӧ дорйӧ менӧ вына тышкасьысь моз. Та вӧсна менӧ дзескӧдысьяс крукасясны, найӧ менӧ оз вермыны. Найӧ ёна яналасны, ӧд вӧчисны мывкыдтӧма, найӧс янӧдӧмсӧ некор оз ло вунӧдӧма.
А тіянлы, Меысь полысьяслы, петас веськыдлуныслӧн шонді, и сылӧн югӧр улын ті бурданныд. Ті петанныд да понданныд чеччавны видз вылӧ лэдзӧм куканьяс моз.
Исус шуис: «Мыйла ті сэтшӧм полысьӧсь, этша эскысьяс?» Сэсся Исус чеччис, ӧлӧдіс тӧвсӧ да васӧ, и вӧвлытӧм чӧв-лӧнь пуксис.
Аслам синмӧн ме аддзылі став йӧзлы дасьтӧм мездӧмтӧ:
Сэки ставӧн аддзасны Енлысь мездӧмсӧ».
Збыль Югыдыс, быд мортӧс югдӧдысь, локтіс муюгыдас.
Исус бара сёрнитіс йӧзыскӧд. Сійӧ шуис: «Ме эм йӧзыслы югыдыс. Ме бӧрся мунысь оз кут ветлыны пемыдас, сылӧн лоӧ олӧмыслӧн югыдыс».
Мый та вылӧ шуам? Енмыс кӧ миян дор, коді миянлы паныд?
но Господь шуис: «Тырмана тэныд Менам буралӧмӧй, ӧд Менам вынӧй медъёна тыдовтчӧ вынтӧмлун дырйи». Та вӧсна нимкодьпырысь ошйыся аслам вынтӧмлунӧн, медым Кристослӧн выныс тыдаліс ме пыр.
Энӧ полӧй наысь! Энӧ вунӧдӧй, мый вӧчис Господь, тіян Енныд, фараонлы да став Египетлы.
Энӧ полӧй наысь, ӧд тіянкӧд Господь, тіян Енныд. Сійӧ ыджыд да повзьӧдана Ен.
Ставсӧ верма менӧ ёнмӧдысь Исус Кристоскӧд!
Та вӧсна ми повтӧг шуам: – Господь – менам отсӧгыс, меным нинӧмысь повнысӧ. Мый вӧчас меным морт?
Карыслы югзьӧдӧм вылӧ оз ков шонді ни тӧлысь, ӧд Енлӧн дзирдлуныс югзьӧдӧ сійӧс, а сылӧн биыс – Баляыс.
Войыс сэні оз ло. Налы оз нин ков бисянь либӧ шондісянь югыдыс, ӧд налӧн югзьӧдысьнас лоас Господь Ен. Найӧ кутасны ыджыдавны нэмъяс чӧж.
да гораа горзісны: – Мездмӧмыс – миян Енсянь, юралан пуклӧсын Пукалысьсянь, да Балясянь!