15 Ме тӧдмала-туяла Тэнсьыд тшӧктӧмъястӧ, тӧд вылам кута Тэнсьыд туйястӧ.
Сысянь чужысьяс лоӧны вынаӧсь асланыс муас, веськыда олысьяслысь рӧдсӧ лоӧ бурсиӧма.
Но Господьлӧн шуӧмыс олӧ нэмъяс чӧж, Сылӧн кӧсйӧмыс чужысьяссянь чужысьясӧдз оз вежсьы.
Ӧксыӧй, став йӧзыс пӧвстысь тэ медся мичаыс, тэнад вомысь петӧны мелі кывъяс, та вӧсна Енмыс бурсиис тэнӧ нэмъяс кежлӧ.
весиг саридзса ваыс кӧ кыптас ыджыд шыӧн, керӧсъяс кӧ вӧрзясны сылӧн гызьӧмысь.
Тэ вылӧ лача кутысьяс мед нимкодясясны, найӧ мед помтӧг гажӧдчасны. Тэ доръян найӧс, кодъяслы муса Тэнад нимыд, и найӧ кутасны ошйысьны Тэӧн.
Ме вӧйи зыбуч нюрӧ, меным некытчӧ сувтнысӧ. Ме веськалі джуджыд ваӧ, сылӧн визулыс кылӧдӧ менӧ.
Господьӧй, дыр-ӧ на виччысьнысӧ? Бергӧдчы миянлань, ло бур сьӧлӧма Аслад кесйӧгъяс дінӧ.
Господь ӧксыалӧ! Полӧй-тіралӧй Сыысь, войтыръяс! Сійӧ пукалӧ херувимъяс вылын. Мед сыркакылас муыс!
Господьӧй, Тэнад веськыд киыд ошкана да вына, Тэнад веськыд киыд, Господьӧй, пасьвартіс паныд сувтысьӧс.
Та вӧсна Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: – Менам кесйӧгъясӧй кутасны сёйны, а ті кутанныд тшыгъявны, Менам кесйӧгъясӧй кутасны юны, а тіян горшныд пондас косьмыны,
Сылӧн киыс вӧчис ыджыдсьыс-ыджыд уджъяс: ыкша сьӧлӧмаясӧс разӧдіс,
Та бӧрын вайӧдіс найӧс гортас да лӧсьӧдіс налы пызан. Аслас гортсакӧд сійӧ долыда нимкодясис, мый эскис Енлы.
Гажӧдчӧй Господь Енныд водзын ныв-пиныдкӧд, кесйӧгъясныдкӧд, а сідзжӧ левитъяскӧд, кодъяс олӧны тіян карын, ӧд налӧн абу му юкӧныс тіян пӧвстын.
– Нимкодясь, енэжыс! Нимкодясьӧй, вежа апостолъяс да пророкъяс! Енмыс мыждіс тайӧ карсӧ тіянлы лёк вӧчӧмысь.