17 Но фараон вочавидзис налы: «Ті дзикӧдз дышминныд, та вӧсна кӧсъянныд мунны да вайны Господьлы вись.
Идзассӧ миянлы оз сетны, а кирпичсӧ тшӧктӧны вӧчны. Миянӧс, тэнсьыд кесйӧгъястӧ, нӧйтӧны. Тэнад войтырыд мыжмӧ таысь».
Мунӧй, уджалӧй! Идзассӧ тіянлы оз сетны, но кирпичсӧ урчитӧм мында вӧчӧй».
А кирпичсӧ мед вӧчаласны воддза мындаыс. Дышнысла найӧ шуалӧны, мунам пӧ асланым Енлы вись вайны.
Велӧдчысьяс аддзисны да пондісны шуасьны: «Мыйла, бара, выйсӧ лотӧ-а?
Энӧ тӧждысьӧй бырана сёян вӧсна, а тӧждысьӧй помтӧм олӧмсӧ сетысь сёян вӧсна. Тайӧ сёянсӧ сетас тіянлы Морт Пи, кодӧс пасйӧма Ачыс Ен Бать».