17 Но Ӧсип шуис: «Тадзи оз ло! Код ордысь сюри менам дозмукӧй, сӧмын сійӧ лоас менам кесйӧгӧн. А ті лӧнь сьӧлӧмӧн мунӧй батьныд дінӧ».
Оз вермы лоны сідзи, мый Тэ веськыда олысьӧс бырӧдан мыжаяскӧд, и веськыда олыськӧд лоас сійӧ жӧ, мый мыжакӧд. Тайӧ абу Тэсянь! Став мусӧ мыждысь оз ӧмӧй мыжды веськыда?»
мый он вӧч миянлы некутшӧм лёк. Ӧд ми эгӧ вӧрзьӧдӧй тэнӧ, а вӧчим сӧмын бур, лэдзим тэнӧ лӧня мунны. Тэ – Господьлӧн бурсиӧмаыс».
Коймӧд луннас Ӧсип шуис налы: «Вӧчӧй, мый ме тшӧкта, сэки ловйӧн колянныд, ӧд ме пола Енсьыс.
«Бур, – шуис сійӧ. – Мед лоас тадзи. Но меным кесйӧгнас лоас сӧмын сійӧ, кодлысь аддза дозмуксӧ. Мукӧдсӧ ог мыжды».
Иуда шуис: «Мый миянлы шунысӧ тэныд, ыджыдӧй? Дзик нинӧм, и дорйысьнысӧ некыдз. Енмыс аддзӧ миянлысь мыжсӧ. Ыджыдӧй, ми – тэнад кесйӧгъяс. Тэныд кутас кесъявны оз сӧмын сійӧ, код ордысь сюри тэнад дозмукыд, но сыкӧд тшӧтш ми ставным кутам кесъявны».
Иуда матыстчис Ӧсип дінӧ да шуис: «Ыджыдӧй, лэдз меным висьтавны тэныд. Эн дӧзмы ме вылӧ, тэ ӧд фараон кодь.
Израильлӧн Ен сёрнитіс мекӧд, Израильӧс Дорйысь шуис: «Веськыда ыджыдалысь, Енмысь полӧмӧн юралысь
Енмӧс тӧдӧны Иудаын, Сылысь нимсӧ ыдждӧдлӧны Израильын.
Лёк вӧчысьӧс дорйысь да мыжтӧм мортӧс мыждысь – Господьлы зывӧктанаӧсь.