14 Господь Ен шуис змейлы: «Тайӧс вӧчӧмысь лоан ёрӧма став мувыв пемӧсыс пӧвстын. Тэ кутан кыскасьны кынӧм вылад да став олӧм чӧжыд кутан сёйны мусӧ.
Господь Енмӧн вӧчӧм став пемӧсысь змей вӧлі медся мудер. Змей юаліс аньлысь: «Збыльысь-ӧ Ен шуис, энӧ пӧ сёйӧй сад йӧрын быдмысь некутшӧм пуысь?»
Ӧнісянь ёрӧма тэнӧ да вӧтлӧма аслад му вылысь, ӧд тайӧ муыс восьтіс вомсӧ да ньылыштіс вирсӧ вокыдлысь, кодӧс тэ виин.
Коді кисьтас мортлысь вир, сылысь вирсӧ тшӧтш кисьтасны, ӧд мортсӧ вӧчӧма Ен кодьӧн.
Сёрнинас найӧ сувтӧны енэжлы паныд, налӧн лёк кывъясыс паськалӧны став му пасьтала.
Тэ усян муас, сэсянь тэ кутан сёрнитны, му пытшкӧссяньыс ӧдва кутас кывны тэнад гӧлӧс шыыд. Тэнад гӧлӧс шыыд лоӧ кулӧм мортлӧн кодь, му пытшкӧссяньыс пондас кывны тэнад шӧпкӧдӧмыд.
Кӧин да баля пондасны ӧтвылысь йирсьыны, лев пондас ӧш моз турун сёйны, змей пондас пӧткӧдчыны муӧн. Некод оз кут лёксӧ вӧчны Менам вежа керӧс вылын, – висьталӧ Господь.
Ті тшӧтш торйӧдӧй сӧстӧм пемӧсӧс пеж пемӧсысь, сӧстӧм лэбачӧс пеж лэбачысь. Энӧ пежалӧй асьнытӧ сэтшӧм пемӧс-лэбач да му вывті котралысь-веглясьысь вӧсна, кутшӧмӧс Ме шуи пежӧн.
Змейяс моз найӧ пондасны нювны мусӧ, мувывса веглясьысьяс моз петасны асланыс изкаръясысь, тіралӧмӧн локтасны Господь Енным дінӧ. Найӧс полӧм босьтас Тэысь!