17 Господь шуис: «Дзеба ӧмӧй Ӧвраамысь [Аслам кесйӧгысь], мый кӧсъя вӧчны?
Лэчча да видзӧдла, збыльысь-ӧ найӧ олӧны Меӧдз воӧм шуасьӧм серти».
Кык локтысьыс мунісны Содомӧ, а Господь кольччис сёрнитны Ӧвраамкӧд.
Господь шуис: «Ме кӧ аддза Содомысь ветымын веськыда олысьӧс, на ради ог бырӧд карсӧ».
Сэки Господь кисьтіс енэжсянь Содом да Гомора вылӧ тэгъя-биа зэр,
Керӧс вылӧ Енлӧн морт дінӧ воӧм бӧрын ань уськӧдчис да шашаритчис сылы кокас. Гезий матыстчис, мед вештыны сійӧс, но Енлӧн морт шуис: «Эн вӧрӧд. Сылӧн ыджыд шог. Господь дзебис тайӧс меысь, и эз висьтав меным».
Миян Енмӧй, Тэ вӧтлін тайӧ муас олысьясӧс Аслад Израиль войтыр водзысь да пыр кежлӧ сетін тайӧ мусӧ Аслад Ӧвраам ёртсянь чужысьяслы.
Господь Ыджыдыс нинӧм оз вӧч, оз кӧ восьт гусяторсӧ Аслас кесйӧгъяслы, пророкъяслы.
Ме ог нин шу тіянӧс кесйӧгъясӧн, ӧд кесйӧг оз тӧд, мый ыджыдыс вӧчӧ. Ме шуа тіянӧс ёртъясӧн, ӧд Ме висьталі тіянлы ставсӧ, мый кывлі Батьсянь.
Тадзи инісны Гижӧдысь кывъясыс: «Ӧвраам эскис Енлы, та вӧсна Енмыс шуис сійӧс веськыдӧн». Сійӧс шуӧма тшӧтш Енлӧн ёртӧн.