14 Но эм-ӧ мыйкӧ Господьлы вермытӧмыс? Индӧм кадӧ во мысти Ме бара вола тэ ордӧ. Сэки Сарраыдлӧн лоас пи».
Ме бурсиа сійӧс да сета сылы чужтыны тэныд пиӧс. Бурсиа Сарраӧс, и сысянь чужасны войтыръяс да войтыръяслӧн ӧксыяс».
Но йитӧдсӧ кӧртала Исааккӧд, кодӧс локтан воӧ тайӧ каднас чужтас тэныд Сарра».
Ӧти на пиысь шуис: «Дзик тайӧ кадас во мысти ме бара вола тэ ордӧ. Сэки Сарра гӧтырыдлӧн лоас пи». Сарра вӧлі сёрнитысьлӧн мыш саяс, чомйысь петанін дорын, и кыліс тайӧс.
Господь юаліс Ӧвраамлысь: «Мыйла Сарраыд [ас пытшкас] серӧктіс да шуис, збыльысь ӧмӧй верма чужтыны пӧрысьӧ-нэмӧ?
Сарра повзьӧмысла шуис: «Ме эг серав». Но Господь шуис: «Тэ серӧктін».
Господь эз вунӧд Сарраӧс. Ассьыс кӧсйысьӧмсӧ Сійӧ збыльмӧдіс.
Сарра кынӧмасис да индӧм кадӧ пӧрысьмӧм Ӧвраамлы чужтіс пиӧс.
Елисей шуис сылы: «Локтан воӧ тайӧ кадас тэ кутан кутны ки вылад ассьыд питӧ». «Ыджыдӧй, Енлӧн мортӧй, эн пӧрйӧдлы менӧ, ассьыд кесйӧгтӧ», – шуис ань.
Енмыс некодӧс оз увтырт, Сійӧ мывкыд да ыджыд вына.
– Ме тӧда, мый Тэ ставсӧ верман, Тэнӧ некод оз вермы кутны Аслад шуӧм серти вӧчӧмысь.
Яда змей вылӧ тувччан, талялан левӧс да гундырӧс.
Господьӧй, Тэ – водзӧс перйысь Ен. Водзӧс перйысь Енмӧй, петкӧдчы дзирдлуннад!
Висьтавлӧй войтыръяслы Сылӧн дзирдлуныс йылысь, быд войтырлы – Сылӧн шензьӧдана уджъясыс йылысь.
Мыйла некод эз вӧв, кор Ме волі тіян дінӧ? Мыйла некод эз вочавидз, кор Ме чуксалі тіянӧс? Менам киӧй ӧмӧй дженьдаммис, Ме ӧмӧй вынтӧмми, медым мездыны тіянӧс? Менам ӧлӧдӧмысь саридз косьмӧ, юяс лоӧны косінӧн, сэні ватӧмысла чериыс сісьмӧ, горш косьмӧмысла кулӧ.
– Господьӧй Ыджыдӧй! Аслад ыджыд вынӧн да нюжӧдӧм киӧн Тэ вӧчин енэжсӧ и мусӧ, Тэныд нинӧм абу вермытӧмыс!
«Ме – Господь, став ловъя олысьыслӧн Ен. Эм-ӧ мыйкӧ Меным вермытӧмыс?
Гу дорӧ матыстчигӧн сійӧ нориник гӧлӧсӧн шыасис Даниил дінӧ: «Даниил, ловъя Енлӧн кесйӧг! Вермис-ӧ Тэнад Енмыд, кодлы тэ дугдывтӧг кесъялан, мездыны тэнӧ левъясысь?»
Тэ кодь мӧд енмыс абу! Тэ прӧститан мыжъяс, Ассьыд коляс войтыртӧ лёк вӧчӧмысь он мыжды. Тэ он скӧрав нэмъяс чӧж, ӧд Тэ бур сьӧлӧма.
Господь Саваоф тадзи висьталӧ: коляс войтырлы талун сьӧкыд эскыны, мый тадзи вермас лоны, но Меным абу сьӧкыд тайӧс вӧчны, – висьталӧ Господь Саваоф.
Господь шуис Мӧисейлы: «Менам киӧй ӧмӧй оз вермы отсавны? Талун тэ аддзан, инас-ӧ Менам кывйӧй».
Исус дзик пыр нюжӧдіс кисӧ Петырлы, кутіс сійӧс да шуис: «Этша эскысьӧй, мыйла падъялан?»
На вылӧ видзӧдлӧмӧн Исус шуис: «Мортлы тайӧ вермытӧмтор, но Енмыслы ставыс вермана».
Энӧ лысьтӧй мӧвпавны, мый тіян батьныд Ӧвраам. Висьтала тіянлы: тайӧ изъясысь Ен вермӧ вӧчны Ӧвраамлы ныв-писӧ.
На вылӧ видзӧдлӧмӧн Исус шуис: «Мортлы тайӧ вермытӧмтор, но абу Енлы. Енмыслы ставыс вермана».
Андел шуис: «Эн пов, Закар! Енмыс кылӧма тэнсьыд кевмӧмтӧ. Елизавета гӧтырыд чужтас тэныд пи. Пукты сылы Иоан ним.
Закар юаліс анделлысь: «Кыдзи ме тӧдмала тайӧс? Ачым пӧрысь, дай гӧтырӧй абу нин том».
Енлы нинӧм вермытӧмыс абу».
Исус кыліс тайӧс да шуис Яирлы: «Эн пов, сӧмын эскы, и нылыд ловъя лоас».
Ӧвраам зумыда эскис, мый Енмыс вына пӧртны олӧмӧ Ассьыс кӧсйысьӧмсӧ.
Ошкӧм Енлы! Аслас вынӧн Сійӧ уджалӧ миян пытшкын да вӧчӧ ёна унджык миян корӧм да мӧвпалӧм дорысь.
сэки Господь, тіян Енныд, бурсьӧлӧмтчас тіян дінӧ да вайӧдас тіянӧс пленысь. Господь, тіян Енныд, чукӧртас тіянӧс мукӧд войтыръяс пӧвстысь, кытчӧ разӧдліс тіянӧс.
Энӧ полӧй наысь, ӧд тіянкӧд Господь, тіян Енныд. Сійӧ ыджыд да повзьӧдана Ен.
Енмыс сетіс Сылы вын веськӧдлыны ставнас. Тайӧ выннас Кристос вежас миянлысь кулана вир-яйнымӧс да сетас миян вир-яйлы Ассьыс дзирдлунсӧ.
Ставсӧ верма менӧ ёнмӧдысь Исус Кристоскӧд!
Ӧвраам эскис, мый Енмыс вына ловзьӧдны весиг кулӧмысь. Дзик тадзи и артмис. Исаакӧс вӧлі бӧр сетӧма Ӧвраамлы, быттьӧ сійӧ ловзис кулӧмысь.
Господьлӧн андел петкӧдчис Манойлӧн гӧтырыслы да шуис: «Ӧнӧдз тэ эн вермы сьӧктыны, но тэ сьӧктан да чужтан пиӧс.
Ионафан шуис аслас кесйӧглы: «Лок мунам тайӧ вундыштчытӧм тышкакотырыс дінӧ. Гашкӧ, Господь отсалас миянлы. Сійӧ вермӧ мездыны Ассьыс войтырсӧ уна йӧз пыр либӧ некымын морт пыр».