18 Ӧвраам шуис Енлы: «Измаилӧс видз да бурси!»
Ӧвраам кымынь уськӧдчис муас, но ас кежас серӧктіс: «Вермас-ӧ сё арӧсалӧн пи чужны, а ӧкмысдас арӧса Сарра кага вайны?»
Ен шуис: «Тэнад Сарра гӧтырыд чужтас тэныд пи, пуктан сылы Исаак ним. Ме кӧртала сыкӧд да сысянь чужысьяскӧд нэмъяс кежлӧ йитӧд [и Ме лоа сылӧн да сысянь чужысьяслӧн Енмӧн].
Измаил пиыс вӧсна Ӧвраам шогӧ усис.
Тэ кутан вӧдитны мутӧ, но сійӧ оз сет тэныд нянь. Тэнӧ лоӧ вӧтлӧма, и тэ лоан му вылын шӧйтысьӧн».
Ӧні Тэ вӧтлан менӧ тайӧ мусьыс. Тэ вештан менӧ Аслад чужӧмбан водзысь, ме кута шӧйтны-ветлӧдлыны му вывті. И коді паныдасяс мекӧд, виас менӧ».
Вайӧй шогмана висьяс да лача кутӧй Господь вылӧ.
Мыйла шогсян да майшасян, менам лолӧй? Лача кут Ен вылӧ! Ме кута на ошкыны Сійӧс, ассьым Енмӧс да Мездысьӧс.
Но тіян лёк вӧчӧмъясныд торйӧдісны тіянӧс Енсьыныд, тіян мыжъясныд вӧсна Сійӧ бергӧдчис тіянысь да оз кывзы.
Ме сета налы ӧти кӧсйӧм да ӧти туй, медым став олӧм чӧжныс найӧ вежавидзӧмӧн полісны Меысь, ӧд тайӧ лоӧ налы да налӧн челядьлы бур вылӧ.
Ӧд тайӧс кӧсйысьӧма тіянлы, тіян ныв-пилы да став ылісаыслы – дзик быдӧнлы, кодӧс корас Господь, миян Енным».
