24 Исус шуис налы: «Мунӧй татысь! Нылыс эз кув, сійӧ узьӧ». Исус вылын пондісны серавны.
Но серамтуйын аслам ёртъяслы ме лои – ме, коді шыасьлі Енмыс дінӧ, и кодлы Сійӧ вочавидзліс. Менӧ, мыжтӧмӧс да веськыда олысьӧс, серамтуйӧ пуктӧны.
Господь, Израильӧс Мездысь, сылӧн вежа Ен, тадзи висьталӧ ыджыдалысьяслӧн кесйӧглы, кодӧс ставныс увтыртӧны, кодӧс лёкӧдӧны войтыръяс: – Тэнӧ аддзигӧн ӧксыяс сувтасны, юралысьяс копыртчасны муӧдзыс, ӧд Господь эскана, ӧд Израильлӧн вежа Ен бӧрйис тэнӧ.
Йӧзыс Сійӧс увтыртісны-ӧтдортісны, Сійӧ нуис уна сьӧкыдлун да висьӧм, а ми бергӧдім Сыысь ассьыным чужӧмнымӧс. Сійӧс увтыртісны, и ми нинӧм туйӧ пуктім Сійӧс.
Исус вылын пондісны серавны. Сійӧ вӧтліс керкаысь ставнысӧ, босьтіс Аскӧдыс сӧмын нывкалысь бать-мамсӧ да Сыкӧд локтысьясӧс да пырис нывка дінӧ.
Исус вылын пондісны серавны, ӧд тӧдісны, мый нывкаыс куліс.
Тайӧс кылӧм бӧрын Исус шуис: «Тайӧ висьӧмыс абу кулӧм вылӧ, но Енмӧс ошкӧм вылӧ. Та пыр воссяс Ен Пилӧн дзирдлуныс».
Павел лэччис, водіс том морт вылӧ, шымыртіс сійӧс да шуис: «Энӧ шогсьӧй, лолыс сылӧн абу петӧма».
Петыр тшӧктіс петны ставныслы, ачыс пидзӧс вылас сувтӧмӧн кутіс кевмысьны. Сэсся шойланьыс бергӧдчӧмӧн шуис: «Тавита, чеччы!» Тавита восьтіс синсӧ, видзӧдліс Петыр вылӧ да пуксис.