37 Исус бӧр локтіс да аддзис, мый велӧдчысьясыс унмовсьӧмаӧсь. Петырлы шуис: «Симон, узян-ӧ? Ӧти час весиг эн вермы узьтӧг олыштны.
Авессалом воча шуис: «Со тадзи тэ и кесъялан Давид ёртыдлы! Мыйла эн мун сыкӧд?»
– Еремей, тэ кӧ мудзан подӧн мунысьяскӧд восьлалігӧн, кыдзи тэныд панласьны вӧвъяскӧд? Тэ кӧ крукасьлан-усьласян шыльыд му вывті восьлалігӧн, мый лоӧ тэкӧд Йӧрдан ю ойдігӧн?
Корабльӧн веськӧдлысь локтіс сы дінӧ да шуис: «Мый тэ узян? Чеччы да кевмысь аслад Енлы. Гашкӧ, тӧд вылас усям Сылы да ловйӧн колям».
Верӧспуыс дыр оз во, и ставныс вугыртасны да унмовсясны.
Исус матыстчис велӧдчысьяс дінас да аддзис, мый найӧ унмовсьӧмаӧсь. Петырлы шуис: «Ӧти час весиг энӧ вермӧй узьтӧг олыштны Мекӧд.
Сійӧ шуаліс: «Авва, Батьӧй! Тэныд ставыс вермана. Вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».
Энӧ узьӧй, кевмысьӧй, мед ыштӧдӧмыс эз вермы тіянӧс. Лолыд ӧд пыр дась, а вир-яйыд жеб».
Сідзкӧ, мӧвпалӧй Сы йылысь, коді нуис сы мында лёкӧдӧм мыжа йӧзсянь, медым ті энӧ жебмӧй да ловнаныд энӧ усьӧй.