23 Йӧзыс лёкысь горзісны, тшӧктісны тувъявны Исусӧс. Йӧзлӧн да аркирейяслӧн горзӧмыс веніс.
Лёк вӧчысьяс чужӧмсяньныс вошӧмаӧсь, пӧръясьысьяс мам кынӧмсяньныс ылалӧмаӧсь.
Ӧти тӧлысьӧн ме вӧтлі куим видзысьӧс, дӧзми тшӧтш ыжъяс вылӧ, и найӧ мустӧмтісны менӧ.
Петыр ёнджыка на шуаліс: «Весиг кӧ кувны ковмас Тэкӧд, ог соссьы». Тадзи шуалісны тшӧтш мукӧд велӧдчысьыс.
Пилат коймӧдысь шыасис на дінӧ: «Мый лёксӧ Сійӧ вӧчис? Ме ог аддзы сэтшӧм мыжсӧ, мыйысь эськӧ колӧ вины Сійӧс. Тшӧкта нӧйтны, сэсся лэдза».
Пилат шуис вӧчны на ног.
Но найӧ ӧтарӧ мыжалісны: «Велӧдӧмнас Сійӧ шызьӧдӧ йӧзсӧ став Иудея му пасьтала. Пондіс шызьӧдны Галилеяын, ӧні татчӧдз воис».