15 Курыд шог налы, кодъяс ассьыныс мӧвпъяссӧ кӧсйӧны пыдӧ дзебны Господьысь. Пемыдас найӧ вӧчӧны ассьыныс уджъяссӧ, шуалӧны: «Коді аддзас миянӧс? Коді тӧдмалас миянӧс?»
Бӧрдан лунъяс помасьӧм бӧрын Давид тшӧктіс вайӧдны сійӧс аслас керкаӧ. Давид босьтіс сійӧс гӧтырӧ, и мӧдыс чужтіс сылы пиӧс. Давидлӧн татшӧмтор вӧчӧмыс вӧлі Господь водзын зэв ыджыд лёкторйӧн.
Израильсаяс вӧчисны асланыс Господь Ен водзын шогмытӧмсӧ. Найӧ вӧчалісны вись ваян мылькъяс став асланыс изкаръясын да ичӧт каръясын, кӧні эз вӧв карса стенмыс, а сулаліс сӧмын видзӧдан башня.
Абу сэтшӧм пемыдыс, весиг сэтшӧм сап пемыдыс, кытчӧ эськӧ вермисны дзебсьыны мыж вӧчысьяс.
Мезды Ассьыд мусаястӧ, дорйы найӧс Аслад веськыд кинад, вочавидз меным!
Мыйла Тэ дзебан Ассьыд китӧ? Лэпты веськыд китӧ да пасьварт найӧс!
Менам лолӧй ёна гажтӧмтчӧ, ме ёна кӧсъя пырны Господьлӧн крам йӧрӧ, менам сьӧлӧмӧй да вир-яйӧй нимкодясьӧны ловъя Ен водзын.
Ті шуанныд: «Ми кӧрталім йитӧд кулӧмыскӧд, ми сёрнитчим пыдӧстӧминыскӧд. Кор вӧрӧг ыльӧбтас бырӧдны, сійӧ оз суӧд миянӧс, ӧд ылӧгыс лои миянлы сайӧдчанінӧн, пӧръясьӧмыс – вевттьӧдӧн».
Веськыда мыждӧмсӧ Ме вӧча мурталан кӧвйӧн, веськыда вӧчӧмсӧ – вескиӧн. Ылӧгыслысь сайӧдчанінсӧ лоӧ бырӧдӧма шерӧн, тіянлысь вевттьӧднытӧ кылӧдас ва.
Курыд шог кывзысьтӧмъяслы, – висьталӧ Господь. – Найӧ сёрнитчӧны, но Метӧг, кӧрталӧны йитӧд, но оз Менам кӧсйӧм серти. Тадзи найӧ мыж дінӧ мыж содтӧны.
Лёксӧ вӧчигӧн тэ эн повлы, тэ шуавлін: «Некод оз аддзы менӧ». Тэнад сюсьлуныд да тӧдӧмлуныд кежӧдісны тэнӧ туй вывсьыд. Тэ шуалін аслыд: «Ме кодь мӧдыс абу!»
Но Ме петкӧдла тэнсьыд веськыдлунтӧ да тэнсьыд уджъястӧ – таысь тэныд бурыс оз ло.
Вермас ӧмӧй мортыс дзебсьыны, медым Ме эг аддзы сійӧс? – висьталӧ Господь. – Ме ӧмӧй абу быдлаын, енэжас и му вылас? – висьталӧ Господь.
Господь шуис меным: «Морт пиӧй, аддзан-ӧ, мый Израильлӧн юрнуӧдысьясыс вӧчӧны асланыс пемыд жыръясын, кӧні серпасалӧма идолъясӧс? Найӧ шуӧны, Господь пӧ оз аддзы миянӧс, Сійӧ пӧ эновтӧма тайӧ мусӧ».
Господь шуис меным: «Морт пиӧй, ыдждӧд розьсӧ». Ме ыдждӧді розьсӧ, мый позис сэті пырны.
Господь шуис меным: «Израиль войтырлӧн да Иуда войтырлӧн мыжыс вывті ыджыд. Тайӧ муыс тырӧма вирӧн, и тайӧ карас веськыда мыждӧмыс абу. Йӧзыс шуӧны, Господь пӧ эновтӧма тайӧ мусӧ, Господь пӧ оз аддзы.
Меным паныд кыпӧдчысьяс сетчисны пеж вӧчӧмас, та вӧсна Ме мыжда найӧс ставнысӧ.
Сійӧ кадас Ме би ӧзтӧмӧн кытшовта Ерусалим, корся да мыжда найӧс, кодъяс дундӧмаӧсь вина-сурысь, кодъяс мӧвпалӧны: «Бурсӧ ни лёксӧ оз вӧч миянлы Господь».
Ті дӧзмӧданныд Господьӧс асланыд сёрниӧн и та дырйи юасянныд, мыйӧн пӧ ми Сійӧс дӧзмӧдам. Дӧзмӧданныд сійӧн, мый шуаланныд, лёк вӧчысь пӧ шогмана Господьлы, татшӧм мортыс пӧ муса Сылы. Нӧшта дӧзмӧданныд сійӧн, мый шуаланныд, кӧні пӧ веськыда мыждысь Енмыс.
Мыждӧмыс сыын, мый му вылас локтіс югыдыс, но йӧзыслы мусаджык вӧлі пемыдыс, ӧд налӧн уджъясыс лёкӧсь.
Та вӧсна Господь локтӧдз, кадысь водз, некодӧс энӧ мыждӧй. Сійӧ югдӧдас пемыдас дзебӧмасӧ да восьтас мортлысь мӧвпъяссӧ. Сэки быдӧнлы вичмас Енсянь ошкӧмыс.
Ми огӧ вӧчӧй гусясӧ да янӧданасӧ, огӧ ылӧдчӧй, Енлысь кывсӧ висьтавлам торкавтӧг. Ми восьсӧн висьталам збыльсӧ да быдӧнлы сетам донъявны асьнымӧс Ен водзын.
Езавельлӧн челядьлы Ме мӧдӧда кулӧм. Сэки быд вичко кутас тӧдны, мый Ме эм сьӧлӧм пытшкӧс да мӧвпъяс Тӧдысь, Ме мынтыся тіянлы уджъясныд серти.