9 Сійӧ лунӧ шуасны: «Сійӧ – миян Ен! Ми лача кутім Сы вылӧ, и Сійӧ мездіс миянӧс. Сійӧ – Господь, Сы вылӧ ми лача кутім! Кутам нимкодясьны да гажӧдчыны, ӧд Сійӧ мездіс миянӧс».
Господьӧй, мезды, ме виччыся отсӧг Тэсянь!
Давидлӧн псалом. Господьӧй, ме кута сьывны Тэныд ошкӧм, кута сьывны буралӧмыд да веськыдлуныд йылысь.
Сійӧ корис Тэнсьыд олӧм, и Тэ нюжӧдін сылысь олӧмсӧ, сетін сылы овны нэмъяс чӧж.
Сьылысьясӧн веськӧдлысьлы. Кыа петігӧн сьылӧм. Давидлӧн псалом.
Веськыда олысьлӧн уна шогыс, но Господь мездас сійӧс став шогсьыс.
Господь видзӧ сылысь лыяссӧ, весиг ӧти на пиысь оз чег.
Господьӧй, ло бур сьӧлӧма ме дінӧ, видзӧдлы, кутшӧма ме сьӧкыдала менӧ мустӧмтысьяс вӧсна. Тэ лэптан менӧ кулӧмыслӧн дзиръя дорысь.
Сьылӧй Господьлы выль сьыланкыв, му вылын олысьяс, сьылӧй Господьлы!
Господьӧй, ло бур сьӧлӧма миян дінӧ! Тэ вылӧ ми лача кутам. Водз асывсянь ло миянлы Дорйысьӧн, сьӧкыд кадӧ ло миянлы Мездысьӧн!
Господь – миян Мыждысьыс, Господь – миян Юралысьыс, Господь – миян Ӧксыыс, Сійӧ мездас миянӧс!
Мед нимкодясясны овтӧмин да кос му, мед нимкодясяс кушин, сійӧ пондас дзоридзавны лилия моз.
Господьлӧн мездмӧмаяс бӧр бергӧдчасны, гораа нимкодясьӧмӧн локтасны Сион керӧс вылӧ, налӧн юр весьтын лоӧ помасьлытӧм нимкодясьӧм. Найӧ пондасны нимкодясьны да гажӧдчыны, а шогсьӧмыс да ышлолалӧмыс ылыстчас на дінысь.
Сійӧ пондас мичаа дзоридзавны, нимкодясьны да долыда гажӧдчыны, пондас нимавны Ливан моз, лоӧ Кармил керӧс да Шарон ласта кодь мича. Став йӧзыс аддзасны Господьлысь дзирдлунсӧ, миян Енлысь вынсӧ.
Полысь сьӧлӧмаяслы шуӧй: «Лоӧй зумыдӧсь, энӧ полӧй! Тіян Енныд локтас да водзӧсӧн мынтысяс, Енмыс водзӧс перъяс тіян вӧсна. Сійӧ локтас да мездас тіянӧс».
Ӧні, Господьӧй, миян Енмӧй, мезды миянӧс Сеннахирим киысь. Мувывса став войтыръяс мед тӧдмаласны, мый Тэ, Господьӧй, ӧти Ен».
Сион, бур юӧр вайысь, кыпӧдчы джуджыд керӧс вылӧ! Ерусалим, бур юӧр вайысь, висьтавлы гора шыӧн! Эн пов, висьтавлы иудаса каръяслы: «Со, тіян Енныд!»
Тэ кутан шердйыны найӧс, а тӧлыс нӧбӧдас, тӧвнырыс разӧдас найӧс. Тэ кутан нимкодясьны Господьӧн, кутан ошйысьны Израильлӧн вежа Енмӧн.
Ӧксыяс пондасны тӧждысьны тэнад челядь вӧсна, ӧксыяслӧн гӧтыръясныс пондасны вердны тэнсьыд ныв-питӧ. Найӧ пондасны муӧдз копрасьны тэныд, тэнад кокысь буссӧ нювны. Сэки тэ тӧдмалан, мый Ме – Господь, и Ме вылӧ лача кутысь оз янав.
Господь бурӧдас Сион, бурӧдас пазӧдӧм карсӧ, сылысь овтӧминсӧ вӧчас рай кодьӧн, сылысь кушинсӧ вӧчас Господьлӧн сад йӧрӧн. Сэні пондасны нимкодясьны да гажӧдчыны, кыпыда ошкыны да сьывны.
Став войтыръяслӧн син водзын Господь петкӧдліс Аслас вежа килысь вынсӧ. Му помын олысьяс ставныс аддзасны миян Енсянь мездӧмсӧ.
Мукӧд войтыръяс кутасны йӧлӧн пӧткӧдны тэнӧ, налӧн ӧксыясыс – вердны тэнӧ. Сэки тэ тӧдмалан, мый Ме, Господь, – тэнӧ Мездысьыс, Яковлӧн вына Енмыс – тэнӧ Видзысьыс.
Ме долыда нимкодяся Господь йылысь, менам лолӧй нимкодясьӧ менам Ен йылысь, ӧд Сійӧ пасьтӧдіс менӧ мездмӧмыслӧн паськӧмӧн, вевттис менӧ веськыдлуныслӧн кышанӧн, верӧспулы моз пуктіс менам юр вылӧ мича юрвевттьӧд, гӧтырпуӧс моз мичмӧдіс менӧ мичмӧданторъясӧн.
Му пуксьӧмсяньыс на некод эз тӧдлы, эз кывлы пель, эз аддзывлы син, мый Тэ кындзи эм кутшӧмкӧ мӧд ен, коді эськӧ та мында вӧчис сы вылӧ лача кутысьлы.
Но ті понданныд пыр гажӧдчыны-нимкодясьны сыысь, мый Ме кута вӧчны. Со, Ме вӧча Ерусалим гажӧдчанінӧн, сэні олысьясӧс – нимкодясьысь войтырӧн.
Ме виччыся Господьӧс, кӧть Сійӧ тупкис Ассьыс чужӧмбансӧ Яковлӧн рӧдысь. Господь вылӧ ме лача кута!
А ме видзӧда Господь вылӧ, виччыся мездӧмсӧ аслам Енсянь. Менам Енмӧй кылас менӧ.
и сэки ме кута нимкодясьны Господьӧн, Енмӧн, коді мездӧ менӧ.
Ефрем чужанкотыр лоӧ вына тышкаморт кодьӧн, сылӧн сьӧлӧмыс гажмас винаысь моз. Ныв-пиныс аддзасны тайӧс да пондасны гажӧдчыны, налӧн сьӧлӧмныс кутас нимкодясьны Господьӧн.
Долыда нимкодясь, Сион ныв, кыпыда гажӧдчы, Ерусалим ныв! Видзӧд, Ӧксыыд локтӧ тэ дінӧ! Сійӧ веськыда вӧчысь да вына мездысь, Сійӧ рам сьӧлӧма, локтӧ осёл вылын, пукалӧ осёл чань вылын.
Сэки Ерусалимын вӧлі Симеон нима вежавидзысь морт. Сійӧ оліс веськыда да виччысис Израильӧс мездӧм. Вежа Лов вӧлі сы вылын.
Нӧшта вокъясӧй, нимкодясьӧй Господь пытшкын! Та йылысь меным абу сьӧкыд казьтывлыны тіянлы, ӧд тайӧ видзас тіянӧс лёксьыс.
Збыль вундыштчӧмаясыс – тайӧ ми, ӧд ми кесъялам Енлы Сылӧн Лов нуӧдӧм улын. Ми ошйысям Исус Кристосӧн, огӧ ас выланым лача кутӧй,
виччысим вына Енлысь да миян Мездысь Исус Кристослысь дзирдлуна воссьӧмсӧ да шуда лачанымлысь збыльмӧмсӧ.
Сідзкӧ, нимкодясьӧй, весиг ковмас кӧ ӧні шогсьыштны быдпӧлӧс сьӧкыд нуӧмысь.
Кристосӧс ті энӧ аддзылӧй, но Сійӧ муса тіянлы. Ті онӧ на аддзӧй Сійӧс, но эсканныд Сылы. Тіян сьӧлӧмныд тырӧма ыджыдсьыс-ыджыд нимкодьлунӧн, та йылысь он вермы весиг висьтавнысӧ.
Ті ӧд ёна кӧсъянныд да виччысянныд, мед ӧдйӧджык нин воас Енлӧн луныс. Сійӧ лунӧ енэжыс ыпъялан биысь сотчас да пазалас, доналӧм ентыкӧлаыс сылас.
Со, Сійӧ локтӧ кымӧръяс вылын, Сійӧс аддзас быд син. Сійӧс аддзасны тшӧтш найӧ, кодъяс бытшкисны Сійӧс. Сэки Сы водзын ырзӧмӧн бӧрддзасны мувывса войтыръяс. Тайӧ тадзи! Аминь.
Тайӧ кывъяссӧ Висьталысьыс шуӧ: «Ме регыд локта, тайӧ тадзи!» Аминь. Лок, Господьӧй Исусӧй!