14 Ме кыпӧдча кымӧръясысь вылӧджык на, лоа Медвылысса Ен кодь!»
Но Ен тӧдӧ: сійӧ лунӧ, кор сёянныд вотӧссӧ, воссяс тіян синныд. Ті лоанныд Ен кодьӧн, кутанныд тӧдны бурсӧ и лёксӧ».
Весиг кӧ сійӧ быдмас енэжӧдз, юрнас люкасяс кымӧръясӧ,
Саридздорса овтӧмин йылысь водзвыв висьталӧм. Кыдзи Негев муын пӧльтӧ ыджыд тӧвныр, сідзи овтӧминысь, повзьӧдана муысь,
– Вавилон ныв, лэччы да пуксьы му вылас, пукав му вылас, калдея войтырлӧн ныв, ӧд юралан пуклӧсыд тэнад абу нин. Водзӧ оз нин шуны, мый тэ мелі да шань войтыр.
Но ӧні кывзы тайӧс, лышкыда да тӧждысьтӧг олысь аньӧй. Тэ шуалан аслыд: «Ме кодь мӧдыс абу, ме некор ог коль дӧваӧн, ог вошты ассьым челядьӧс».
Господь тадзи висьталӧ: – Ме кыпӧда бырӧдан тӧвныр Вавилон да сэні олысьяс вылӧ, Меным паныд сувтысьяс вылӧ.
«Морт пиӧй, шу тирса юралысьлы, мый Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: тэ вылӧ кыпӧдчин да шуин, ме пӧ ен, пукала пӧ саридз шӧрын енлӧн пуклӧсын. Но тэ сӧмын морт, абу ен, кӧть ассьыд вежӧртӧ ӧткодялан енлӧн вежӧрыскӧд.
Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: сус пуыс быдмис джуджыда, мукӧд пуясысь вылӧджык, да ышнясис.
Войвывса ӧксы пондас вӧчны, мый кӧсъяс. Сійӧ пондас ышнясьны да пуктас асьсӧ став енъяссьыс вылӧджык на, пондас лёкӧдны-омӧльтны медыджыд Енмӧс. Сылӧн ставыс кутас артмыны, кытчӧдз оз кус Енлӧн скӧрлуныс. Ӧд мый вӧлі водзвыв шуӧма, ставыс збыльмас.
Сійӧ оз кут пыдди пуктыны аслас батьяслысь енъяссӧ, аньяслысь муса енсӧ и некутшӧм енмӧс, но асьсӧ пуктас ставсьыныс медвылӧ.
Енлы паныд сувтысь. Сійӧ пуктас асьсӧ ставсьыс вылӧ, мый шуӧма енмӧн да вежаӧн. Сійӧ пуксяс Енлӧн крамӧ да шуас асьсӧ Енмӧн.