26 Ті лӧсьӧдланныд, медым мыжавны, а сьӧкыдалысьлӧн кывъясыс тіянлы тӧвру кодьӧсь.
Меным зывӧк аслам олӧмӧй, норасьӧмӧс ас пытшкам ог кут, ме кута сёрнитны, ӧд дзескыд менам ловлы.
– Мывкыд морт оз вочавидз абутӧм тӧдӧмлунӧн, сійӧ оз пӧткӧдчы сынӧднас,
Эм-ӧ помыс тӧвйыв лэдзӧм сёрнилы? Мый тэнӧ ышӧдіс тадзи сёрнитны?
Иов вочавидзис: «Вежӧртӧм ань моз тэ сёрнитан. Сӧмын бурсӧ ӧмӧй сибӧдам Енсяньыс, а лёксӧ огӧ?» Та дырйи Иов эз мыжмы аслас кывъясӧн.
– Коді тэ сэтшӧмыс, мый Менсьым мывкыдлунӧс аслад вежӧртӧм сёрниӧн вевттян?
Вевттьы асьтӧ ӧксылӧн кодь дзирдлунӧн, пасьтӧд асьтӧ ыджыдалан вынӧн,
ставнысӧ найӧс тырт мунас, чужӧмнысӧ вевттьы сап пемыднас,
Тэ шуин: «Коді тэ сэтшӧмыс, мый Менсьым мывкыдлунӧс аслад вежӧртӧм сёрниӧн вевттян?» Ме татшӧмыс, сёрниті гӧгӧрвотӧг, висьталі тӧдтӧг сы йылысь, мый оз вермы тӧрны менам вежӧрӧ.
Иовкӧд сёрнитӧм бӧрын Господь шуис теманса Элифазлы: «Менам скӧрлунӧй ыпъялӧ тэ вылӧ да тэнад кык ёрт вылӧ, ӧд ті энӧ висьталӧй збыльсӧ Ме йылысь, кыдзи вӧчис Менам Иов кесйӧгӧй.
Веськыд кывъясыд вынаӧсь, но тіян мыжалӧмыд оз туйдӧд.
Ставсӧвермысьлӧн ньӧвъясыс сатшисны меным, менам лолӧй пагалӧ налӧн ядысь, Енмыс мӧдӧдіс меным повзьӧданторъяс.
Енмыс кӧ эськӧ виис менӧ, кисӧ нюжӧдіс да олӧмӧс орӧдіс!
– Дыр-ӧ на тэ кутан тадзисӧ сёрнитны? Тэнад кывъясыд бушков кодьӧсь!
Ефрем кыйӧдӧ тӧвныр, вӧтлысьӧ асыв тӧв бӧрся, быд лун содтӧ пӧръясьӧмсӧ да виалӧмсӧ, Ассуркӧд кӧрталӧ йитӧдъяс, Египетӧ нуӧ вый.
Аслад кывъяс вӧсна мыжман, аслад кывъяс вӧсна и мыждӧмысь мынан».
Сідзкӧ, миянлы оз нин ков ылавны кагаяс моз быдпӧлӧс тӧвйыв велӧдӧмӧ. Ӧд татшӧм велӧдӧмыс петӧ наян да ылӧдчысь йӧзсянь.