20 Эн виччысь сійӧ войсӧ, кор войтыръясӧс суас бырӧдӧм.
Сійӧ войнас локтіс Господьлӧн анделыс да ассурса тышкайӧзлӧн чукӧртчанінын виис сё кӧкъямысдас вит сюрс мортӧс. Асывнас ловйӧн кольӧм ассурсаяс садьмисны да аддзисны, мый гӧгӧр туплясьӧны шойяс.
Тэ кӧ эськӧ кулӧмаяслӧн оланінын сайӧдін менӧ, дзебин менӧ, кытчӧдз скӧралӧмсьыд он лӧнь, индін меным кад, а сэсся ме йылысь бара казьтыштін!
Войшӧрнас найӧ тӧдлытӧг кулӧны, войтыръяс шызьӧны-кыпӧдчӧны да бырӧны, вынаясӧс вештӧны, но оз морт киӧн.
Сійӧ бура тӧдӧ налысь уджъяссӧ, ӧти войӧн найӧс песовтӧ да бырӧдӧ.
Мездас-ӧ тэнӧ отсӧг йылысь горзӧмыд, отсалас-ӧ тэныд мый вынсьыд уджалӧмыд?
Енмыс кӧ эськӧ виис менӧ, кисӧ нюжӧдіс да олӧмӧс орӧдіс!
Бурджык, менам ловшыӧй кӧ чӧв ланьтас, сьӧкыдалӧм дорысь кӧ ме кулышта.
Войшӧр кадӧ Господь виис медводдза чужысьясӧс Египет муысь – юралысь фараонлӧн медводдза чужысьсянь да дзескыдінын пукалысьлӧн медводдза чужысьӧдз ставныс кулісны. Весиг ыж-мӧслӧн став медводдза чужысьыс куліс.
Лёк вӧчысь аслас лёклуныс вӧсна усьӧ, веськыда олысьлӧн весиг кулігас лачаыс лоӧ.
Кымӧръяс кӧ польдӧмаӧсь, му вылӧ зэр киссяс. Лунвывлань либӧ войвывлань кӧ пӧрас пу, сэтчӧ и коляс.
Сійӧ жӧ войнас калдеяса Валтасар ӧксыӧс виисны,
А Ен шуас сылы: ”Вежӧртӧмӧй, тавой босьтасны тэнсьыд ловтӧ. Кодлы коляс тэнад чӧжӧмаыд?”
медым сійӧ тшӧтш кутас кесъявны да апостолавны. Иуда кежис таысь да муніс сэтчӧ, кӧні сылы колӧ лонысӧ».