22 Абу сэтшӧм пемыдыс, весиг сэтшӧм сап пемыдыс, кытчӧ эськӧ вермисны дзебсьыны мыж вӧчысьяс.
Тэ вӧчин тайӧс гусьӧн, а Ме вӧча тайӧс восьсӧн став Израиль водзын”».
Тэ видзӧдан ме бӧрся, вӧча-ӧ ме мыжсӧ, Тэ он коль менсьым мыжӧс мыждытӧг.
А лёк вӧчысьлӧн синмыс бердас, сійӧ оз вермы пышйыны, сылӧн лачаыс – бӧръя лолыштӧмыс.
Сійӧ восьтӧ джуджыд пемыд гуяс, сап пемыдсӧ югыдӧ петкӧдӧ.
А тэ шуан, мый Енмыс оз тӧд, оз аддзы, оз вермы мыждыны сап пемыд пырыс,
Асылыс налы сап пемыд кодь, пемыдыслысь повзьӧданторъяссӧ найӧ тӧдӧны.
Ме эськӧ ӧні лӧня куйлі, шойччи-узи
Мед шымыртас сійӧс пемыдыс, лэччас сы вылӧ сап пемыдыс, мед вевттяс сійӧс сьӧд кымӧрыс, мед повзьӧдас сійӧс шонділӧн кусӧмыс.
Бырӧдӧмыс ӧмӧй оз вичмы мыж вӧчысьлы, шогыс – лёк вӧчысьлы?
Воссьыліс-ӧ тэ водзын кулӧмыслӧн ӧдзӧсыс, аддзылін-ӧ тэ сап пемыдас пыранінсӧ?
Тэ – лёксӧ мустӧмтысь Ен. Лёк вӧчысь оз овмӧдчы Тэ ордӧ,
Сӧстӧмъясӧс Господь дорйӧ Аслас туй вылын, а лёк вӧчысьясӧс бырӧдӧ.
Курыд шог налы, кодъяс ассьыныс мӧвпъяссӧ кӧсйӧны пыдӧ дзебны Господьысь. Пемыдас найӧ вӧчӧны ассьыныс уджъяссӧ, шуалӧны: «Коді аддзас миянӧс? Коді тӧдмалас миянӧс?»
Пемыдын олысь войтыр яр биа югыд аддзас, сап пемыдын олысьяслы югыд кыа петас.
Ӧд найӧ оз вермыны дзебсьыны Меысь, Менам синмӧй аддзӧ налысь туйяссӧ, и налӧн лёк вӧчӧмъясыс пыр Менам син водзынӧсь.
Вермас ӧмӧй мортыс дзебсьыны, медым Ме эг аддзы сійӧс? – висьталӧ Господь. – Ме ӧмӧй абу быдлаын, енэжас и му вылас? – висьталӧ Господь.
Сэки Ме вочавидза налы: ”Ог тӧд тіянӧс. Мунӧй Ме дінысь, лёксӧ вӧчысьяс!”»
Сійӧ шуас: ”Висьтала тіянлы: ог тӧд тіянӧс. Ог тӧд, кытысьӧсь ті. Мунӧй Ме дінысь, ставныд ті лёк вӧчысьяс!”
Та вӧсна Господь локтӧдз, кадысь водз, некодӧс энӧ мыждӧй. Сійӧ югдӧдас пемыдас дзебӧмасӧ да восьтас мортлысь мӧвпъяссӧ. Сэки быдӧнлы вичмас Енсянь ошкӧмыс.
Енсьыс некод оз дзебсьы, Сылы ставыс восьса, ставыс тыдалана. Сылы ставсьыс сетам вочакыв.