31 Мед оз ылӧдлы асьсӧ абутӧм вылас лача кутӧмнас, нинӧм абуыс сылы аслыс бергӧдчас.
Сылӧн эм выныс да вежӧрыс, Сылӧн кипод улын – ылӧдлысь и ылӧгас шедысь.
Но ме кӧ олі ылӧдчӧмӧн, менам кокӧй кӧ тэрмасис пӧръясьны,
Енмыс збыльысь оз кыв налысь ковтӧм кывъяссӧ, Ставсӧвермысь оз видзӧдлы на вылӧ.
Ме аддзылі, мый лёксӧ гӧрысьяс да шогсӧ кӧдзысьяс асьныс вундӧны лёксӧ да шогсӧ.
Найӧс, кодъяс кӧсйӧны босьтны менсьым олӧмӧс, лоӧ шыбитӧма пыдӧстӧм гуӧ.
Ылӧгсӧ кӧдзысь вундас шог, пом воас сылӧн чорыд дзескӧдӧмлы. [Сьӧлӧмсяньыс сетысьӧс Енмыс радейтӧ, содтас сылы, мый оз судзсьы.]
Ӧд лёк мортлӧн аскиа луныс абу, мыж вӧчысьлӧн биыс кусӧ.
Татшӧм мортыс быттьӧ бус бӧрся вӧтлысьӧ, сылӧн вежӧрыс пемдӧма, и сійӧ шедӧма ылӧгас. Сійӧ оз вермы мездыны асьсӧ да шуны: «Менам киӧн вӧчӧмторйыс – ылӧг».
Некод оз мыжды веськыда, ёрд водзын некод оз висьтав збыльсӧ. Ставныс лача кутӧны абутӧмыс вылӧ, висьталӧны ылӧгсӧ. Найӧ новлӧдлӧны ас пытшканыс лёксӧ, чужтӧны лёк вӧчӧм.
Господь тадзи висьталӧ: энӧ ылӧдлӧй асьнытӧ, энӧ шуалӧй, калдеяса тышкайӧз пӧ вешъясны миян дінысь. Найӧ оз мунны.
Найӧ кӧдзӧны тӧвныр, вундӧны бушков. Няньыс налӧн оз шептась, пызьыс налӧн оз ло. А шептасяс кӧ, няньсӧ мукӧдъяс сёясны.
Кор нюкыртчис менам лолӧй, сэки тӧд вылӧ усин меным, Господьӧй. Менам кевмӧмӧй воис Тэӧдз, Тэнад вежа крамӧдз.
Ас йывсьыс вывтіа мӧвпалысь, коді збыльвылас нинӧм, ылӧдлӧ ачыс асьсӧ.
Некод мед оз ылӧдлы тіянӧс ковтӧм сёрниӧн, ӧд таысь кывзысьтӧмъясӧс суас Енлӧн скӧрлуныс.