12 Веськыда, веськыда висьтала тіянлы: Меным эскысь кутас вӧчны Ме кодь жӧ уджъяс, весиг наысь ыджыдджыкӧс на, ӧд Ме муна Батьӧй дінӧ.
Исус вочавидзис: «Веськыда висьтала тіянлы: эсканныд кӧ да онӧ майшасьӧй, сэки онӧ сӧмын тайӧс вӧчӧй. Шуанныд кӧ тайӧ керӧсыслы: ”Кыпӧдчы да шыбитчы саридзас”, лоӧ тадзи.
Ылысянь Сійӧ аддзис коръя инжир пу да муніс видзӧдлыны, оз-ӧ сюр сэтысь тусьтор. Матыстчис пу дінас да аддзис сӧмын коръяссӧ, ӧд эз на во тусь гӧрддзасян кадыс.
Эскысьяслӧн лоасны татшӧм индысьпасъяс: Менам нимӧн пондасны вӧтлавны пеж ловъясӧс да сёрнитны выль кывъяс вылын.
Ті ӧд кывлінныд Менсьым кывъясӧс: ”Ме муна да бӧр локта тіян дінӧ”. Ме кӧ муса тіянлы, ті эськӧ нимкодясинныд Бать дінӧ Менам мунӧмысь, ӧд Батьӧй Меысь ыджыдджык.
Ме висьтала тіянлы збыльсӧ: бурджык лоӧ, Ме кӧ муна. Ог кӧ мун, сэки Дорйысь оз лок тіян дінӧ, а муна кӧ, мӧдӧда Сійӧс тіян дінӧ.
Кывйӧз веськыда висьталӧ: ”Ӧти кӧдзӧ, а мӧд вундӧ”.
Батьыс радейтӧ Писӧ да петкӧдлӧ Сылы ставсӧ, мый вӧчӧ. Батьыс нӧшта на ыджыдджык уджъяс Пиыслы петкӧдлас, ті весиг чуйманныд.
Исус шуис налы: «Ме ог нин дыр ло тіянкӧд, регыд муна Менӧ Мӧдӧдысь дінӧ.
Исус висьталіс тайӧс Лов йылысь, кодӧс сибӧдасны Сылы эскысьяс. Налы абу на вӧлі сетӧма Вежа Ловсӧ, ӧд Исуслӧн дзирдлуныс эз на воссьы.
ӧд кылісны налысь мукӧд кывъяс вылын сёрнитӧмсӧ да Енмӧс ошкӧмсӧ. Сэки Петыр шуис:
Тадзи сійӧ вӧчис уна лун чӧж. Павел скӧрмис таысь, сэсся ань дінӧ бергӧдчӧмӧн шуис тунасян ловлы: «Тшӧкта тэныд Исус Кристос нимӧн, пет сы пытшкысь». И сійӧ дзик пыр петіс.
Павеллысь юрвевттьӧдсӧ да мукӧд паськӧмсӧ пуктывлісны висьысьяс вылӧ, и найӧ дзик пыр бурдлісны, пеж ловъяс петалісны на пытшкысь.
Енмыс кыпӧдіс Сійӧс да пуксьӧдіс веськыдладорас. Батьсяньыс Сійӧ сибӧдіс кӧсйысьӧм Вежа Лолӧс да кисьтіс миян вылӧ, кыдзи ті ӧні аддзанныд да кыланныд.
Унаӧн долыдпырысь сибӧдісны сьӧлӧманыс Петырлысь кывъяссӧ да пыртчисны. Сійӧ лунӧ эскысьяс дінӧ содіс куим сюрс гӧгӧр морт.
«Мый кутам вӧчны тайӧ йӧзыскӧд? Ӧд став Ерусалимыс тӧдӧ налысь шензьӧданатор вӧчӧмсӧ, ми огӧ вермӧй соссьыны таысь.
Апостолъяс ыджыд вынӧн висьтавлісны Господь Исус Кристослӧн ловзьӧм йылысь. Енлӧн ыджыд буралӧмыс вӧлі ставныс вылын.
А кывзысьяс пӧвстысь унаӧн эскисны, и вокъяслӧн лыдыс содіс вит сюрсӧдз.
Йӧзыс петкӧдлісны висьысьясӧс вольпасьнас ывлаӧ да водтӧдавлісны туй бокӧ, медым мунігас Петырлӧн вуджӧрыс веськаліс на вылӧ.
Енлӧн кывйыс паськаліс да велӧдчысьяслӧн лыдыс Ерусалимын ёна содіс, весиг попъяс пӧвстысь унаӧн кутісны эскыны.
Уна пытшкысь лёкысь горзӧмӧн петісны пеж ловъяс, унаӧн вӧрзьӧдчыны вермытӧмъясысь да чотысьясысь бурдісны.
Петыр шуис сылы: «Эней, Исус Кристос бурдӧдӧ тэнӧ. Чеччы да лӧсьӧд вольпасьтӧ». Сійӧ дзик пыр чеччис.
Петыр тшӧктіс петны ставныслы, ачыс пидзӧс вылас сувтӧмӧн кутіс кевмысьны. Сэсся шойланьыс бергӧдчӧмӧн шуис: «Тавита, чеччы!» Тавита восьтіс синсӧ, видзӧдліс Петыр вылӧ да пуксис.