26 Но Господь тіян вӧсна скӧраліс ме вылӧ да эз кывзы менӧ. Сійӧ шуис: ”Тырмас! Водзӧ эн сёрнит Мекӧд та йылысь.
«Мун да висьтав Менам Давид кесйӧглы, мый шуӧ Господь. Тэ он лэпты Меным керка, мед Ме олі сэні.
Исус шуис: «Онӧ тӧдӧй, мый коранныд. Верманныд-ӧ юны Меным дасьтӧм чашасӧ да Менам пыртчӧмӧн пыртчыны?» Найӧ вочавидзисны: «Вермам».
Ачыс водзлань муныштіс да кымынь уськӧдчӧмӧн кевмысис: «Батьӧй, позьӧ кӧ, вешты Ме дінысь тайӧ чашасӧ. Сӧмын мед лоас Тэнад кӧсйӧм серти, а оз Менам».
Ме куимысь кори Господьӧс, медым мездіс сыысь,
Тіян вӧсна Господь скӧрмис тшӧтш ме вылӧ да шуис: ”Тэ он пыр сійӧ муас,
«Меным сё кызь арӧс. Ме ог нин вермы водзӧ нуӧдны тіянӧс. Господь шуис, мый ме Йӧрдан ю сайӧ ог вудж.
Господь шуис сылы: «Тайӧ му йылысь Ме кыв сетлі Ӧвраамлы, Исааклы да Яковлы, мый сета сійӧс насянь чужысьяслы. Ме петкӧдлі сійӧс тэныд, но сэтчӧ тэ он пыр».