18 Наянпырысь-ӧ, восьса сьӧлӧмӧн-ӧ найӧ висьтавлӧны Кристос йылысь, меным веськодь. Мед сӧмын висьтавласны-а! Ме и таысь нимкодяся да водзӧ кута нимкодясьны,
«Курыд шог тіянлы, Индӧдӧ велӧдысьяс да фарисейяс! Кык бана шаньгаяс! Ті Енэжвыв Юраланінысь ӧдзӧссӧ йӧз водзын пӧдлаланныд. Асьныд онӧ пырӧй да пырны кӧсйысьясӧс онӧ лэдзӧй.
Найӧ куштӧны дӧваяслысь керкасӧ да асьнысӧ петкӧдлӧм могысь дыр кевмысьӧны. Но найӧс лоӧ чорыда мыждӧма».
Велӧдчысьяс эз тӧдны, мый йылысь Исус висьталӧ, Сылӧн кывъясыс вӧліны налы пӧдсаӧсь. Найӧ эз гӧгӧрвоны Сійӧс, а юавнысӧ полісны.
Исус шуис: «Энӧ ӧлӧдӧй. Коді абу тіянлы паныд, сійӧ тіян дор».
Сідзкӧ, ми, иудейяс, ӧмӧй бурджыкӧсь? Абу. Ме водзынджык нин висьтавлі, мый иудейяс да грекъяс – ставныс мыжыслӧн кипод улынӧсь.
Мый артмӧ? Ми кӧ абу Индӧд улынӧсь, а буралӧм улынӧсь, пондам ӧмӧй вӧчны лёксӧ? Огӧ.
Сідзкӧ, мый кӧсъя шуны тайӧн? Гашкӧ, идолыс либӧ идоллы вайӧм висьыс мыйӧнкӧ тӧдчана?
Сідзкӧ, мый меным вӧчны? Кута кевмысьны лолӧн, кута кевмысьны тшӧтш вежӧрӧн. Кута сьывны лолӧн, кута сьывны тшӧтш вежӧрӧн.
Та вӧсна оз ков торйӧдны, коді висьтавлӧ тіянлы юӧрсӧ: ме либӧ найӧ, ми быдӧн ӧти юӧр висьтавлам. И тайӧ юӧрас ті эскинныд.
ӧд ме тӧда, мый тіян кевмысьӧмъясныд да Исус Кристослӧн Лолыс отсаласны меным мездмыны.