13 Но ми тані зэв унаӧнӧсь, да и зэран кад ӧні, та вӧсна огӧ вермӧй сулавны ывлаас. Тайӧс он вермы туявны ӧти-кык лунӧн, ӧд миян пӧвстын унаӧн мыжмисны тайӧ пежсьыс.
Став чукӧртчӧм йӧзыс гораа шуисны: «Вӧчам, кыдзи тэ шуан.
Веськӧдлысьясным мед сувтасны миян пыдди. А миян каръясын олысьяс, кодъяс босьтісны гӧтыръяссӧ мукӧд войтырысь, мед локтасны урчитӧм кадӧ асланыс карса юрнуӧдысьяскӧд да ёрдысьяскӧд. Гашкӧ, татшӧм ногӧн Енмыс вештас миян вылысь мыжным вӧсна ыпъялысь скӧрлунсӧ».