14 Ӧд пыр кежлӧ олӧм вылӧ миянлы абу тані карыс, ми виччысям выль кар.
Чеччӧй, мунӧй татысь! Шойччаніныс тані тіянлы оз ло, ӧд пежасьӧмыс вӧсна мусӧ куштасны, мусӧ лоӧ дзикӧдз бырӧдӧма.
Вокъяс, кӧсъя шуны тіянлы, мый кадыс коли этша нин. Та вӧсна гӧтыра морт мед олӧ гӧтыртӧм моз,
Миян сьӧкыдалӧмыс кокньыд, сӧмын регыдъя, но таысь вичмас миянлы помтӧм-дортӧм да бырлытӧм дзирдлун.
Сідзкӧ, ті абу нин бокысаяс да кыськӧ локтысьяс, ті – ас йӧз вежа войтырлы да ныв-пи Енмыслы.
Но миян оланінным енэжас. Сэсянь виччысям Мездысьӧс – миян Господь Исус Кристосӧс.
Кор ме пукалі дзескыдінын, ті нуинныд сьӧкыдсӧ мекӧд ӧтвыв. Тіянлысь эмбуртӧ мырддялігӧн ті нимкодясинныд, ӧд ті тӧдінныд, мый енэжас тіян эм ёна бурджык да бырлытӧм эмбур.
Мӧдарӧ, ті матыстчинныд Сион керӧс дінӧ да ловъя Енлӧн кар дінӧ, енэжвыв Ерусалим дінӧ. Ті локтінныд лыдтӧм-тшӧттӧм анделъяс дінӧ
”Нӧшта ӧтчыдысь” шуӧмыс висьталӧ, мый став вӧчӧмторсьыс вӧрзянаыс бырас, коляс сӧмын вӧрзьывтӧмыс.
Енмыс эз сет анделъяслы веськӧдлыны локтана муюгыднас, мый йылысь ми сёрнитам.
Сідзкӧ, Ен войтырлӧн шойччӧгыс водзын на.
Кор локтіс Кристос, бурсӧ вайысь Аркирей, Сійӧ кутіс кесъявны ёна бурджык да ыджыдджык вежа чомйын, мый вӧчӧма абу киӧн, абу мувывса ног.
Регыд ставыслы воас пом. Сідзкӧ, лоӧй мывкыдаӧсь да олӧй садь вежӧрӧн, медым верминныд кевмысьны.
Вермысьӧс Ме сувтӧда зумыд сюръя пыдди Менам Енлӧн крамын, сійӧ пыр лоас сэні. Ме гижа сы вылӧ Менам Енлысь нимсӧ, Ассьым выль нимӧс да Менам Ен карлысь нимсӧ. Тайӧ карыс – выль Ерусалим, коді лэччас енэжсяньыс, Менам Енсянь”.