10 Аманӧс ӧшӧдісны пу сюръя вылӧ, мый сійӧ дасьтіс Мардокейлы. Та бӧрын ӧксылӧн скӧрлуныс лӧнис.
Медыджыд нянь пӧжалысьӧс фараон ӧшӧдіс пу вылӧ. Ставыс лои дзик сідзи, кыдзи Ӧсип гӧгӧрвоӧдіс налы вӧтъяссӧ.
Кад мысти Артаксеркс ӧксы лӧнис скӧралӧмсьыс, но эз вунӧд, мый Астинь вӧчис, и мый сы йылысь вӧлі шуӧма.
Сэки Зереш гӧтырыс да ёртъясыс шуисны Аманлы: «Тшӧкты сувтӧдны ветымын гырддза судта пу сюръя. Асывнас ӧксылы шу, мед тшӧктас ӧшӧдны сэтчӧ Мардокейӧс. Сэки нимкодь сьӧлӧмӧн верман мунны ӧксыкӧд гаж вылад». Аманлы сьӧлӧм вылас воис татшӧм вӧзйӧмыс, и сійӧ тшӧктіс сувтӧдны пу сюръя.
Ӧксы скӧрмис, чеччис да петіс гаж вылысь сад йӧрӧ. Аман кольччис, медым корны Эсфир ӧксы-аньӧс видзны сылысь олӧмсӧ, ӧд гӧгӧрвоис, мый ӧксы бырӧдас сійӧс.
Кор ӧксы бӧр пырис сад йӧрысь гажӧдчанінӧ, аддзис, мый Аман вӧлі копыртчӧма Эсфирлӧн куйланін дорӧ. Ӧксы шуис: «Тэ весиг менам керкаын кӧсъян мырдӧнавны ӧксы-аньӧс!» Ӧксылӧн шуӧм бӧрын Аманлысь чужӧмсӧ дзик пыр вевттисны.
Артаксеркс ӧксы шуис Эсфир ӧксы-аньлы да иудей Мардокейлы: «Аманлысь овмӧссӧ ме сеті нин Эсфирлы, и Аманӧс иудейяс вылӧ кисӧ лэптӧмысь ӧшӧдӧма нин пу сюръя вылӧ.
Ӧксы тшӧктіс вӧчны тайӧс. Суза карын юӧртісны ӧксылысь тшӧктӧмсӧ, а Аманлысь даснан писӧ ӧшӧдісны пу сюръя вылӧ.
Но кор Эсфир локтіс ӧксы водзӧ, ӧксы тшӧктіс гижны выль гижӧд, медым лёкыс, мый Аман кӧсйис вӧчны иудейяслы, сылы аслыс бергӧдчас, и медым сійӧс пияныскӧд ӧшӧдасны пу сюръя вылӧ.
Сылӧн кокыс шедас налькйӧ, гартчас тывйӧ,
Вӧт моз сійӧ лэбыштас-вошас, и сійӧс оз нин аддзыны, войся петкӧдчылӧм моз сійӧ бырас.
Ме лои пельтӧм морт кодь, ог кыв да ог вермы вочавидзны.
Сійӧ кодйӧ гу, но ачыс сэтчӧ усьӧ.
Бурсӧ корсьысь шудсӧ аддзӧ, а лёксӧ вӧчны мӧвпалысь дінӧ лёкыс воӧ.
Веськыда олысь мынӧ шогысь, сы пыдди сэтчӧ усьӧ лёк вӧчысь.
Коді гу кодйӧ мӧдлы, ачыс сэтчӧ усьӧ, коді из быгыльтӧ, ачыс из улас веськалӧ.
Та вӧсна Господь тадзи висьталӧ: сыысь, мый ті энӧ кывзӧй Менӧ, энӧ лэдзӧй вӧля вылӧ вокъяснытӧ да матыссаяснытӧ, Ме лэдза тіянӧс вӧля вылӧ, – висьталӧ Господь, – ті куланныд шыпуртысь, пӧрӧс висьӧмысь да тшыглунысь. Став мувывса войтыръяслы Ме вӧча тіянӧс повзьӧдчанторйӧн.
Ме кисьта Ерусалимын олысьяс вылӧ Ассьым скӧрлунӧс, койышта на вылӧ Ассьым ярлунӧс, и сӧмын та бӧрын бурмас Менам сьӧлӧмӧй. Кор Менам скӧрлунӧй мунас на вывті, найӧ тӧдмаласны, мый вежӧгтӧмпырысь Ме, Господь, мыжді найӧс.
Ӧксы тшӧктіс вайӧдны сійӧ йӧзсӧ, кодъяс мыжалісны Даниилӧс. Найӧс, налысь челядьсӧ да гӧтыръяснысӧ шыбитісны левъяслӧн гуӧ. Найӧ эз на воны гу пыдӧсӧдзыс, левъяс уськӧдчисны на вылӧ, косявлісны найӧс да вильӧдісны налысь лыяссӧ.
Та бӧрти Дарий ӧксы гижис став му вылас олысь войтыръяслы, чужанкотыръяслы да быд кыла йӧзлы: «Лӧнь олӧмыс мед содас тіянлы!
Господь корис менӧ да шуис: «Видзӧд, войвыв муӧ мунысь вӧвъяс лӧньӧдісны войвыв му дінӧ Менсьым скӧрлунӧс».
А Самсон шуис тайӧ филистимсаяслы: «Сыысь, мый ті тадзи вӧчинныд, ме ог лӧнь, кытчӧдз водзӧс ог перйы тіянлысь!»