18 «Но весиг сійӧ лунъясас, – висьталӧ Господь, – ог дзикӧдз бырӧд тіянӧс.
Ме тэкӧд, – висьталӧ Господь, – Ме мезда тэнӧ! Ме бырӧда став войтыръяссӧ, кодъяс пӧвстӧ разӧді тэнӧ. Тэнӧ Ме ог бырӧд, но мыжда тэнӧ веськыдлунӧй серти, мыждытӧг тэнӧ ог коль.
Господь тадзи висьталӧ: – Тайӧ муыс лоӧ кушинӧн, но дзикӧдз ог бырӧд сійӧс.
– Мунӧй виноград йӧръясӧ да пазӧдӧй найӧс, но энӧ дзикӧдз. Кералӧй вожъяссӧ, ӧд найӧ абу Господьлӧн.
Найӧ сёясны тэнсьыд кӧдзастӧ и няньтӧ, виасны тэнсьыд пиянтӧ и нывъястӧ, сёясны тэнсьыд ыжъястӧ и ӧшъястӧ, виноградтӧ и инжиртӧ. Шыпуртӧн найӧ бырӧдасны изкаръяснытӧ, мый вылӧ ті лача кутанныд.
Кор тэнсьыд юаласны, мый вӧсна Господь, тіян Енныд, тадзи вӧчис тіянкӧд, сэки вочавидз: ”Ті эновтінныд Енсӧ да асланыд муын кесъялінныд мукӧд енъяслы. Та вӧсна ті понданныд кесъявны йӧз муын мукӧд войтырлы”».
Менам пророкалігкості куліс Бенайлӧн Пелатий пиыс. Ме кымынь уськӧдчи да понді горзыны: «Господьӧй Ыджыдӧй! Тэ ӧмӧй дзикӧдз бырӧдан Израильлысь коляс войтырсӧ?»
Но Ме эг бырӧд найӧс овтӧминын, ӧд Ме жалиті найӧс.
Кор найӧ мунісны, ме коли ӧтнам да кымынь уськӧдчӧмӧн куті горзыны: «Господьӧй Ыджыдӧй! Ассьыд скӧрлунтӧ Ерусалим кар вылӧ кисьтігӧн Тэ ӧмӧй бырӧдан Израильлысь став коляссӧ?»
– Господьӧй, менам вежа Енмӧй, важысянь Тэ – Ен. Ми огӧ кулӧй. Господьӧй, Тэ мӧдӧдін калдея войтырӧс, мед мыждыны миянӧс. Дорйысьӧй, Тэ вайӧдін найӧс, мед чирыштны миянӧс.