11 Израиль войтыр да Иуда войтыр эновтісны Менӧ, – висьталӧ Господь. –
Му помсяньыс ми кылам сьыланкыв, веськыда вӧчысь Енлы ошкӧм. А ме шуа: «Шог меным, шог меным, курыд шог меным! Ылӧдчысьяс ылӧдлӧны, ылӧдчысьяс наяна ылӧдлӧны».
Тэ эн кывлы, эн тӧдлы та йылысь, тэнад пельыд важысянь тупкыса. Ме тӧді, мый тэ ылӧдчысь, мам кынӧмсяньыд нин тэнӧ шуӧны паныд кыпӧдчысьӧн.
– Господьӧй, кор ме вая ассьым могӧс Тэ водзӧ, Тэ веськыда вӧчан. Но ме юала Тэнсьыд веськыда мыждӧм йылысь. Мыйла лёк вӧчысьяслӧн ставыс артмӧ, мыйла Енсӧ эновтысьяс бура олӧны?
Но кыдзи гӧтырыс ылӧдлӧ ассьыс верӧссӧ, тадзи тэ, Израиль войтыр, ылӧдлін Менӧ, – висьталӧ Господь.
– Мунӧй виноград йӧръясӧ да пазӧдӧй найӧс, но энӧ дзикӧдз. Кералӧй вожъяссӧ, ӧд найӧ абу Господьлӧн.
Сюрис кӧ меным овтӧминын шойччанін, ме эськӧ эновті ассьым войтырӧс да муні на дінысь. – Найӧ ставныс пежалісны йитӧдӧс, мый Ме кӧрталі накӧд, найӧ – ылӧдчысьяс.
Найӧ эскытӧмлунныс вӧсна эновтісны Господьӧс, чужтісны челядьнысӧ мӧдсянь. Ӧні выль тӧлысь пасйӧмнаныс найӧ бырӧдасны асьнысӧ да видз-мунысӧ.
Адам карын ті торкинныд йитӧдсӧ, сэні эскытӧмлунныд вӧсна эновтінныд Менӧ.